qorxuram!.. Hal-hazırda üreyim bulanır!.. Eger sevimli maşınını qusuntuya boyamağımı istemirsense yaxşısı budur süreti azalt!..

Ümid güzgüden ters-ters Ferideye baxaraq süreti azaltdı.. Gülmemek üçün alt dodağını dişleri ile tutub sıxmışdı.. Ne etse de Ferideye bir neçe deqiqeden artıq esebleşe bilmirdi..

Növbeti saniyeden artıq onlar sessizce gelib ünvana çatdılar..

Feride maşından enerek qapını möhkem çırpıb derin nefes aldı..
Ümid vaxt itirmeden süreti artırıb ordan uzaqlaşdı..

Narin yağan qar den-den saçlarına düşürdü.. Buz kimi hava üzünü yalayıb keçdi.. Şaxta insanın iliyine qeder işleyirdi.. Az evvel olanlar yadına düşüb şıltaqca gülümsedi.. Ele bu andaca gülüşü üzünde donub qaldı.. Ondan bir neçe metr aralıda Hesen maşına söykenerek çox sakit, ürküdücü bir baxışla Ferideni süzürdü..

Feride ele hiss etdi ki, ayağının altından yer qaçdı.. Çox guman ki, Hesen onları görmüşdü ve öz beyninde ssenariler qurmuşdu.. Feride bir-iki addım atıb dayandı.. Addımlarına davam etmek istese de Hesenin ölü sessizliyine bürünmüş iti baxışları Feridenin ayağını yere yapışdırdı.. Hiss edirdi ki, gücü tükenir.. Ne cavab verecekdi Hesene?.. Beyni donmuşdu sanki düşüne bilmirdi..

Dörd saat evvel..

Restorandan çıxdıqdan sonra her kesin tekidi ile kinoya baxmağa getmişdiler.. Sonra here öz yoluna getse de Ümid Ferideni gücle maşına mindirmişdi.. Yuxusunda gördüyü yere sürüb deniz kenarında bir xeyli sessiz dayanmışdılar..

Feride narahatlıqda başını qaldırıb Ümide baxaraq deyindi..
- Men eve gecikirem.. Artıq hava da qaralıb.. Burda neye dayanmışıq heç onu da başa düşe bilmirem.. Ümid, meni eve apar.. Gedek artıq.. Men yoruldum.. Men yoruldum.. Men yoruldum..
Feride başını oturacağa söykeyerek tekrar-tekrar eyni cümleni qurdu.. Eslinde, o burada dayanmaqdan yorulmamışdı.. Saatlarla, hetta sonsuzadek burada Ümidle qala bilerdi.. Ancaq indi veziyyet ele idi ki, o getmeli idi.. Hem de tecili..
"" "" ""

Hesen kinaye ile gülümseyerek Ferideye yaxınlaşdı..

<< 1 ... 4 5 [6] 7 >>