istemirsen inan ki, bu qeder gözlemezdim.. Eslinde, meni sevmediyini derk edirdim amma.. Neyse, anacan!.. Boş ver.. Dermanı ağzıma qoyanda anam özüne gelib üstüme cummuşdu.. Barmağını gücle ağzıma salıb dermanı çıxarmağa cehd etse de artıq udmuşdum... Anam hirsle meni çarpayının üstünden dartıb yere salaraq yatağın üstündeki dermani ovuclayıb cibine basmışdı.. - Sen ne edirsen, Feride, ne?!.. Ağlayaraq anama baxırdım.. Men onu qınamırdım.. - Sizi eşitdim.. Atamla senin danışığınızı eşitdim.. Sen utanmadan bize qulaq asmısan? - Anam teeccübünü gizletmeye sey göstererek dili topuq vura-vura danışdı.. Gülümsedim.. - Mesele indi budur?.. Hele sözüm bitmeyib.. Senin günlüyünü de tapıb oxumuşam.. Demek, Rüfet menim atam deyilmiş.. Men illerdir bir yalanın içinde yaşayırmışam.. - Rüfet senin atan deyilmiş?!.. Bele düşünürsen?!.. - Anam hiddetle bağırmışdı.. Nece de o eclafın qanını daşıdığını sübut edirsen, Feride!.. Rüfetin sene etdiklerini heç doğma atalar var ki, öz övladlarına etmir!.. Ne vaxt ondan bir ögeylik hiss etmisen he?!.. Sen nankorsan, nankor!.. Qulaqlarımı tutub ağlayaraq bağırmışdım: - Kes!... Kes sesini!.. Sene nifret edirem!.. Men ele demek istemedim!.. Meni bu heyatda seven tek insan varsa, o, da atamdır!.. Atam!.. Anam dizlerin qıraraq qarşımda diz çökdü.. Ellerimi qulaqlarımdan çekerek gözlerin gözlerime dikdi.. Gözlerinde illerin hirsi, kini, nifreti var idi.. Baxışları üreyimi delib keçdi.. Qorxudan bedenim yay kimi gerilmişdi.. Tir-tir esirdim... - Mene bax, Feride eger Rüfet her şeyi bildiyine dair kiçik bir şüphe bele etse seni ellerimle boğub öldürerem!.. Hesenle evleneceksen!.. Bunu Rüfet isteyir!.. Eger ki, bir delilik edib Rüfetin illerdir sene çekdiyi eziyyeti heç edersense seni mehv ederem!.. Sen bunu Rüfete borclusan!.. Başa düşürsen borclusan!.. Senin ölmeye bele haqqın yoxdur!!.. Yoxdur!... "" "" "" " Menim ölmeye bele haqqım yoxdur.. - öz-özüme astadan danışdım.. - Beli, ezizim, senin ölmeye bele haqqın yoxdur.. Hesen gülerek

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 8 >>