EVLEN MENİMLE!...

Bölüm-12

Fateh - Deqiq deyirem ki, senin ağlın işlemir!.. Ümumiyyetle sen de heç ağıl deyilen bir şey yoxdur!.. - Besdir!.. Seni bura çağırmamışam ki, boş-boş danışasan!.. Ne ede bilerem axı?!.. Mene deyir ki, meni qaçırt evlenek sonra da boşanarıq!.. Hele iki daşın arasında vaxt tapıb mene iynesini de batırır balaca kaktus!.. "Sevdiyin qızın xeberi olmaz, olsa men veziyyeti açıqlayaram!.."..- Vur çatlasında adamın damarına da basır hele!.. - Siz ikiniz de bir-birinizi bir-birinizden xebersiz sevirsiniz.. Sonra Fateh dedi deyesiniz.. Bir az da çox naz edin axırda o başqasının xanımı, sen de başqasının yoldaşı olacaqsan.. Ondan sonra dincelersiniz belke.. Ümid oturduğu yerden qalxaraq eli ile üstünü çırpıb tozunu temizledi.. - Seni çağırıb derdini danışandadır günah.. Meni sevir... Yox bir deve.. Ne ise gedirem men.. Sene baş qoşsam xam xeyallardan göylerde uçaram.. - Qaç.. Qaç reallıqdan.. Qebul etmek ağır oturacaq çünki.. Boş başına "dang" edende görüm ne edeceksen... Fateh Ümidin arxası ile deyinib ucadan "axmaq" da qışqıraraq maşınına teref getdi.. Ümid maşının qapısını açsa da otura bilmirdi.. Qapıya söykenib qalmışdı.. Gözleri yumulu "yox", "yox" deye-deye eseble ayağını yelleyirdi.. Maşına eyleşib süretle oradan uzaqlaşdı.. Fateh onun ağlını tamam qarışdırmışdı.. "" "" "" Feride iki gün idi özünü otağına bağlamışdı.. Şon bir şans, son bir ümidi var idise de Ümid hamısını mehv etmişdi.. O ele güclü biri deyildi ki, tek başına qaçıb gedib bu qeder insanlarla baş ede bileydi.. Bıçaq sümüye direnmişdi artıq.. Deyesen, Hesene ere getmekden başqa çaresi yox idi.. Gedecekdi de.. Ümidin acığına Hesenle aile quracaqdı.. Eseble çarpayısında oturaqlı veziyyeti aldı.. Demeli, ağıllı olum Hesene ere gedim he?.. Lenete gelmiş axmaq Ümid!.. Gedecem!.. Heç narahat olma!.. Gedecem sen de dincelersen!.. Üreyi bulanırdı... İki gündür normal heç ne yemirdi.. Qapını yavaşca açıb dehlize göz gezdirdi.. Anası ile danışmırdı ve onunla qarşılaşmaq

[1] 2 3 ... 6 >>