vermirdi.. Evin qapısının açıldığını eşidib otaqdan çıxdı.. Ümid özünü divana ataraq qolunu başının üstüne atmışdı.. Asta addımlarla ona yaxınlaşıb dayandı.. Nese danışmaq istese de bilmesi ne desin, hardan başlasın.. - Çox baxma tez göz götürenem.. Ümid qolunu qaldıraraq divanda oturdu.. - Deyesen, gelinliyini çox sevirsen deye çıxarmaq yaddan çıxıb... - Berk bağlıyıblar aça bilmedim.. - Deyirsen, men açım?.. - Sene ne olub?!.. Bu ne öküzlükdür?!.. Ümid eseble ayağa qalxıb Ferideye yaxınlaşdı.. Feridenin nitqi tutulmuşdu qorxudan.. Ümid onun üzerine getdikce o da arxaya - arxaya gedirdi.. - Xestedi ee, gelme!.. Feride beli divara söykenib dayandı.. - Ne isteyirsen menden?.. Niye ele baxırsan?!.. - Niye onunla görüşmeye razılıq verdin, Feride?!.. Niye ilk evvelden onu heyatına saldın?!.. Sene lazım idi bu?.. Feride qışqırıb hamısı sen göre oldu, seni esebleşdirmek üçün etdim demek istese de susdu.. Danışmadı heç ne.. - Niye cavab vermirsen adama?.. - El çek menden!.. Çıxıb gederem indi üreyin yerine geler!.. Narahat olma heç kim de bilmez senin meni qaçırdığını!.. Ağlamaq istemese de gözünde bir damla axaraq yanağına düşdü.. Elinin tersi ile silib Ümidi kenara iteleyerek gelinliyinin eteyinden tutub qaldıraraq getmeye başladı.. Ümid of'uldayaraq Feridenin qolundan tutub saxladı.. - Sene get deyen oldu?!.. Ağlına ne geldi onu da edirsen ona göre de indi bu veziyyetdeyik!.. Otur oturduğun yerde!.. Ümidin qışqırığına Feride ağzına su alıb susdu.. Sakitce keçib divanda oturdu.. Başın aşağı salaraq ellerin didmeye başladı.. Ümid yaşanan veziyyetden, esebden, bu gün baş verenlerin stressinden bir yerde dayana bilmirdi.. Otaqda o başa - bu başa gederek özünü sakitleşdirmeye çalışırdı... Feride- Aaaaa!.. Besdir!.. Bir yerde dayan!.. Bayaqdan get - gel başım ağrıdı!.. Ümid - Nece bele rahatsan hele de inana bilmirem.. Etdiyimiz hereketin ne qeder yalnış olduğunu derk edirsen?!.. Seni toy gününde üzerinde gelinlikle qaçırmışam!..Qaçmaq üçün gerek bu günü gözleyerdik?!..

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 8 >>