başlayır. 1939-cu ilde şeherde 10 min, 1959-cu ilde 20 min, 1970-ci ilde 30 min, 1988-ci ilde 60 min ehali yaşamağa başlayır. Bu reqemler Dağlıq Qarabağ regionunun sosial inkişafdan geri qalması barede ermeni milletçilerin 1988-ci ilde ortaya atdıqları iddianı tamamile redd edir. Çünki her 20 ile ehalisinin sayının iki defe artması istenilen eyalet şeheri üçün böyük inkişaf göstericisi idi. Artan ehali üçün neinki menziller tikilir ve müvafiq sosial ve kommunal infrastruktur yaradılırdı, eyni zamanda onlar üçün iş yerleri olacaq müasir müessiseler tikilirdi. Eyni zamanda bu, tekce Xankendi üçün deyil, bütün Dağlıq Qarabağ üçün xarakterik idi. Yada salmaq düzgün olardı ki, bütün bunlar Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayetinin deyil, onilliklerle Azerbaycanın maliyye-texniki resursları ve iradesi hesabına yaradılırdı. Xankendinde tikilmiş müessiseler keçmiş muxtar vilayetin senaye mehsulunun yarısından çoxunu buraxırdı. Sovet dövrünün axırına Xankendinde bütün Cenubi Qafqazda tanınan ipek kombinatı, ayaqqabı, xalça, tikiş fabrikleri, süd kombinatı ve şerab zavodu fealiyyet gösterirdi. Elektrotexniki zavodun, mebel fabrikinin, tikinti materialları kombinatının, asfalt-beton zavodunun mehsulları Azerbaycanın daxili bazarında özüne müşteri tapırdı.

Xankendinin süretle böyümesi neticesinde 1978-ci ilin may ayında Xankendi şeher statusunu aldı. Şeher Xankendi rayonu tabeçiliyinden çıxarıldı, hemin rayonun adı ise deyişdirilerek Esgeran rayonu adlandırıldı.

Qarabağ müharibesi dövrü

1988-ci ilde Ermenistan SSR-den gelmiş ermeni milletçi emissarlarının teşkilatçılığı ile Xankendinde ermeniler Dağlıq Qarabağın Azerbaycandan qoparılaraq Ermenistana verilmesi telebi ile icazesiz mitinqlere başladılar. İlk mitinq 13 fevral 1988-ci ilde Xankendinin merkezi meydanında teşkil olundu. Bundan bir hefte sonra, 20 fevralda Dağlıq Qarabağ Ali Sovetindeki ermeni deputatlar qanunsuz olaraq vilayetin Azerbaycanın terkibinden ayrılaraq Ermenistan SSR-e birleşdirilmesi meselesini

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 ... 19 >>