Eşq "Pervane"si (Real)

Bölüm 2...

Adlar da geyim kimidir, bezileri insana tam uyğun olur, bezileri böyük, bezileri kiçik... Efsuslar olsun ki, atam mene ele ad seçmişdi ki, heyatıma nece tesir edeceyini hele de bilmirdim... Belke çox kiçik olacaqdı, belke de çox böyük.... Amma ne vaxtsa mene tam uyğun olacaqdımı?! Bax bunu bilmirdim... *** Men anamın ilk sevinci, atamın ilk nübarı... İllerle övlad hesreti çeken atama atalıq duyğusunu yaşadan balaca qızcığaz Pervane... Canım atam menim doğuşuma o qeder çox sevinmişdi ki, mene ad qoyarken bu adın mene neler getireceyini, taleyimde öz eksini nece tapacağını düşünmemişdi bele.... Mene Pervane ismi qoyarken, pervanelerin özünü eşq ateşine vurub, nece yandığını gözardı etmişdi... *** Qırxım çıxanda atam menim üçün möhteşem bir süfre qurmuş, her kesi devet etmişdi... Atama qardaşdan artıq olan Eldar emi de ailesi ile gelmişdi...O zaman onun 5 yaşında bir oğlu var idi... Adi Rauf idi... Eldar emi atamı tebrik etdikden sonra meni qucağına alıb, qara iri gözlerime baxaraq: - Ay maşaallah! Bu ne gözel qızdı bele. Bax Fazil, aç qulağını eşit! Bu qız bizimdir. Onu Raufuma alacam! deyerek meni öpüb yeniden atamın qucağına vermişdi... Anam bu sözden böyük narahatlıq duyub: - Eldar qardaş, ele demeyin! Sabahın bize neler getireceyinden xebersizik... Belke böyüdükleri zaman heç bir-birlerini istemediler. Niye indiden geleceyi düşünek?! - Özbaşınadılar beyem istemesinler?! İstemediler nedi?! Biz indiden onları o psixologiyada böyütsek onlar da isteyecekler! Hem men sözümü dedim bu qız bizimdir. Ne qeder ki, ömrüm var men bunu Raufun beynine yeridecem! Siz de etsez yaxşı olar deyerek Fazilin çiynine toxunaraq gülüşdü... Anam daha heç ne demeden kor peşman qonaqların yanına qayıtmışdı... Belelikle hele ağlım kesmeden menim heyatım haqqında qanunlar qebul olunmuş, geleceyim barede planlar qurulmuşdu... Atam da bu işden memnun olmamışdı. Amma ağzını açıb tek kelme bele söylememişdi. Çünki Eldar eminin xetrini o qeder çox

[1] 2 3 ... 5 >>