kesir, çox heyecanlanırdım... Üzüne bele baxa bilmirdim.. Rauf ise mene qarşı bigane idi... Her defe bize geldikde heç yarım saat oturmaz, bir behane uyduraraq çıxıb gederdi. Bu ise Eldar eminin heç xoşuna gelmirdi... Ele menim de.... Mektebi bitirer-bitirmez ali mektebe daxil olmuşdum. Hem de illerle arzuladığım Xarici Diller Universitetine... Sevincden uçmağa qanadım yox idi. Xeberi alan ya zeng edib, ya da bize gelib meni tebrik edirdi... Axşamüstü Rauf gil de gelmişdi... Raufun üzü turşu satsa da elinde bir yeke deste al qırmızı qızılgüller var idi... Üreyimde: - Bu qızılgülleri, hem de bu rengde olanları çox sevdiyimi nece de bilib deye memnunluq duymuşdum... O gülleri mene verib, ağız ucu tebrik etdikden sonra salona keçmişdi... Söhbet esnasında melum olmuşdu ki, qızılgülleri sevdiyimi anam Raufun anası Besti xanımla danışanda söyleyib... Ele gülleri de onlar alıb menim üçün... Biraz oturduqdan sonra Eldar emi: - Bele gözel günde bir araya gelmişken belke ele qızı da isteyek?! He ne deyirsen Fazil? deyerek diqqetini atama yöneltmişdi... Heyecandan üreyim boğazımda vurmağa başlamışdı... Çünki bunu gözlemirdim... Atam bir anama, bir mene baxıb ellerini ovuşduraraq: - Nece meslehetdir qardaşım! deye cavab vermişdi.... Eldar emi mene baxaraq: - Qızım onda sen dur şirin çayları hazırla... Onsuzda sen bizimsen. Amma adete göre yene de seni istemeliyem - deyerek atama baxaraq gülmeye başlamışdı... Raufun ise qaşqabağı yerleri süpürürdü... Men metbexde çayı hazırlayarken Eldar emi söze başlamışdı: - Fazil, Allahın emri, Peyğemberin izni ile qızım Pervaneni oğlum Raufa isteyirem.... Utandığımdan yanaqlarım qızarmış, ellerim buz kesmişdi.... Atamın "Verdim getdi!" demeyi ile salonu şen gülüş sesleri bürümüşdü... Men çayları getirdikden sonra her kes şirin çayını içib, ele hemin gün de nişan gününü teyin etmişdiler... Rauf ise önüne qoyulan çaydan bir qurtum bele icmemişdi... Söhbetin qızğın yerinde Rauf ayağa qalxıb: - Şou bitdise menim biraz işim var! İzninizle men

<< 1 2 [3] 4 5 >>