sağ ol demişdim.. O ise tebessüm ederek qapını örtüb sükan arxasına keçmişdi... Bir neçe saat gezib alış-veriş etdikden sonra eve qayıtmışdıq... Besti xala gil mene tekce nişanda geyinmek üçün don yox, hemçinin xonçalara qoymaq üçün hem pal-paltar, hem de kosmetika, etir almışdılar... Hetta balaca bacıma da hediyyeler alaraq onu da sevindirmişdiler. En son Merkezi Univermağa gedib ikimize de üzük seçmiş ve xonçaya qoymaq üçün yene de menim seçdiyim qır-qızıllar almışdıq... Çox xoşbext idim... Eve geldiyimizde anam onları eve devet etse de Rauf: - Başqa vaxt, bu gün işim var!-deyerek deveti geri çevirmişdi... Aradan bir ay keçmişdi... Yayın en isti ayı olan avqust ayında idik. Böyük nişana bir gün qalmışdı. Her şey hazır idi. Çox heyecanlı idim. Yerime erkenden uzansam da sehere kimi gözüme yuxu getmemişdi. Amma keçen bu bir ay erzinde de Rauf mene ne zeng etmiş, ne de meni gezmeye çıxarmışdı... Besti xala ise her defe anamla telefonda danışanda ve ya bize gelende ele hey: - Rauf nişana göre bütün günü qaça-qaçdadı... Yazıq uşağın bir deqiqe vaxtı olmur. Eve gelende de ele yorğun olur ki, bir qismet çörek yeyib keçir otağına-deyerek öz aleminde Raufun el-üzünü yuyurdu... Men ise buna inanırdım... Belke de özümü inandırmağa çalışırdım... *** Seher açılmışdı. Seher yemeyimizi yedikden sonra hamımız salona yollanmışdıq. Bir neçe saat sonra artıq her kes hazır idi ve Rauf gilin gelişini gözleyirdik... Baxmayaraq ki, çölde 40 derece isti vardı, men heyecandan tir-tir esirdim... Maşınların siqnal sesi heyecanımı daha da artırmışdı... Qonaqlar bir-birinin ardınca xonçalarla bize qalxmışdılar... Xonçalar o qeder çox ve gözel idiler ki, görenlerin hamısı heyret içinde idi. Az sonra biz artıq restorana doğru yol almışdıq... Salona daxil olduqdan sonra nişan üzüklerimizi taxıb yerimize eyleşmişdik... Nişanım çox möhteşem keçmişdi... Rauf gergin olsa da arada üzüme baxıb tebessüm edirdi... Bu da meni xoşbext edirdi... Nişan bitmiş, önce Raufla men çıxmışdıq... Bizden sonra ise

<< 1 [2] 3 4 5 >>