hediyye almaqdan çekinirdim... Belke de hemin günün sevgililer günü olduğu heç yadına da düşmeyecekdi... Axı o bele şeyleri "şou" adlandırırdı...

***
Bu gün Rauf yene de meni eve aparmağa gele bilmemişdi ve mesaj yazaraq hava çox soyuq olduğu üçün eve taksi ile getmeyimi tapşırmışdı... Niyese bu gün içimden eve biraz gec getmek keçmişdi... Önce yağan narın qarın altında biraz piyada gezmiş, sonra üşüdüyümü görüb avtobusa minmişdim. Boş yer görüb keçib eyleşmişdim. Önümde bir qızla oğlan oturmuşdu... Görünür sevgili idiler. Çünki qız oğlanın qoluna girib, başını çiynine qoymuşdu... Oğlan ise bir eli ile qızın eline sığal çekib, ona sevgi kelimeleri yağdırırdı... Qız ona naz ederek gah başını qaldırıb dodağını buzerek ona baxır, gah da yeniden başını onun çiynine qoyurdu... Bu menzereni gözümü çekmeden uzun-uzun izledikden sonra bir anlıq gözlerim dolmuşdu... Çünki bunların heç bir faizi bizim münasibetde yox idi...

Artıq düşmeli idim... Ayağa durduqda çevrilib son defe de onlara baxmışdım. Nece de xoşbext görünürdüler... İkisinin de gözleri işıldayırdı.

Avtobusdan düşüb yeyin addımlarla eve doğru gelirdim. Bloka çatanda 10-cu sinifden meni seven qonşumuz İlkinle üz-üze gelmişdim. Nişanlısı ile birge idi ve qehqeheleri bütün heyeti bürümüşdü... Meni görüb bir anlıq susub mene baxsa da yeniden elini nişanlısının beline dolayıb:
- Allah seni güldürsün, ne qeder güldüm! - deyerek maşınlarına doğru getmişdiler...

Her şey üst-üste gelirdi ve sanki bu gün bütün bu olanlar menim sebrimi sınayırdı... Rauf bu güne kimi ne avtobusdaki sevgililer kimi menim elimden tutub mene xoş sözler söylemiş, ne de İlkin kimi menimle neyese deyib gülmüşdü... Bulud kimi dolmuşdum... Eve qalxıb qapını döydüyümde Leman açmışdı... Gözlerimin dolduğunu görüb teeccüble:
- Ne olub bacı? deye soruşdu...

Ona cavab vermeden başımla "Heç ne!" deye işare etdim ve ayaqqabılarımı soyunub qonaq otağına keçdim. Anam geldiyimi görüb qarşıma gelerek üzüme baxdı ve o da Leman kimi eyni

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>