Ele donub qalmışdım ki, salam vermeyi bele unutmuşdum. Besti xalanın:
- Ay qızım niye ele baxırsan?! Sanki xortdan görmüsen deyib gülmeyi ile ona yaxınlaşıb üzünden öperek:
- Xoş gelmisiz! demişdim...

Rauf elindeki gülü ve hediyyeni mene uzadaraq:
- Men aşağıda gözleyirem! Hazırlaş gel! deyerek mene heyatımın ikinci şokunu yaşatmışdı...

Xeber etmeden geldiyi üçün biraz esebleşsem de, bu günü onunla keçireceyim üçün çox xoşbext idim. Rauf qapıdan çıxaraq getse de men yerimdece donub qalmışdım. Besti xalanın yeniden:
- Ay qızım di tez ol, get hazırlaş! Rauf çox gözlemeyi sevmir! - demeyi ile otağıma keçib elimdeki hediyyeleri ora qoymuş, sonra ise tez telesik eynimi geyinerek Raufun yanına düşmüşdüm...

İçimde böyük bir sevinc var idi. Demek ki, o da meni sevirdi. Sadece anamın dediyi kimi biruze vere bilmirdi sadece... Raufla birge şeherin merkezindeki meşhur restoranlardan birine gederek bir masada eyleşmişdik... Rauf eline menyunu alıb sifariş üçün baxır, men ise onu izleyirdim. İlahi o nece de yaraşıqlı idi. Uzun qara kirpikleri alnına tökülen qara saçları ile birleşirdi... Hele qoxusu meni deli edirdi. Ona baxdıqca ona olan sevgimin ne qeder böyük olduğunun ferqine bir daha varırdım. Rauf menyunu bağlayıb stola qoyduqdan sonra:
- Seçe bildin bir şey? deyerek üzüme baxmışdı. Belke inanmayacaqsınız amma o ilk defe idi ki, menim gözlerime bele baxırdı. O uzun kirpikleri ile döydüyü qara gözlerinin içinde sanki ovsunlanıb qalmışdım. Raufun bir daha adımı söylemesi ile:
- He, he adana kababı olsun! deyerek dillenmişdim.

Rauf:
- O kabab çox acı olur? Yeqin bilirsen? demeyi ile:
- He, men acını çox sevirem! - deyerek gulumsemişdim...

- Men ise eksine, heç sevmirem - deyerek ofisiantı sesleyib sifarişleri vermişdi... Bu bizim ilk fikir ayrılığımız idi.... Gelecekde hele ne fikir ayrılıqları olacaqdı bunu Allah bilirdi...

Yemek esnasında başımı qaldırıb Raufa baxaraq:
- Hediyye üçün sağol! Amma efsuslar olsun ki, senin geleceyinden emin

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>