sandığım bir xoşbextlik...

Seher derse gedende Raufa boyunbağını göstererek:
- Çox sağ ol, çox beyendim deyerek sevincimi biruze vermişdim...

Rauf da tebessüm ederek:
- Güle-güle tax! deyib yeniden maşını idare etmeye davam etmişdi...

Güle-güle tax... Nece de gözel seslenir... Men hardan bilerdim ki, bir zamanlar heqiqeten güle-güle ve severek taxdığım bu boyunbağı zaman gelecek Xezerin sularına gömülecek... Men hardan bilerdim ki, men bir daha sevgililer günü deye bir günü esla qeyd etmeyecem!... Men hardan bilerdim ki, dünen bu hediyyeler, bu gezmeye çıxıb yemek yemeler hamısı "şou" imiş... Ve men hardan bilerdim ki, Raufun mene aldığı hediyyeleri eslinde o yox, Besti xala almışdı. Hardan bilerdim ki, anam ona etdiyim gileylerimi bir-bir Besti xalaya danışmış, o da menim nişanı qaytarmamağım üçün bu addımı atmışdı... Hardan bilerdim axı?!.... Hardan?!.... Men sadece bu anı yaşayırdım ve çox xoşbext idim. Bu mene heleki bes edirdi...

Rauf meni derse düşürüb, günorta dalımca geleceyini söyleyerek getmişdi... Men de sevincek, üzümde tebessüm, xoşbext addımlarla universitete doğru irelileyib, içeri girmişdim... Her kes hediyyemle maraqlanmış, men de burnum havada onlara hediyyemi göstermişdim. Her kes çox beyenmiş ve:
- Güle-güle tax demişdiler. Yalnızca Günelden başqa... Gözucu hediyyeme baxıb, sonra fikrini başqa yere yöneltmişdi... Ders bitdikden sonra ise her gün wc-ye gederek bezenib duzendikden ve hamıdan en son çıxan Günel bu gün hamımızdan önce çıxıb getmişdi...

Qızlarla universitetden deye-güle çıxırdıq ki, Raufun bir qizla söhbet etdiyini görüb bir anda yerimde keyiyib qalmisdım. Nezrin de menim ayaq saxladığımı görüb dayanmış ve men baxdığım istiqamete baxaraq teeccübünü gizlede bilmeden "Aaaaa!" demişdi... İkimiz de gah bir-birimize, gah da Rauf duran istiqamete baxır ve ne baş verdiyini anlamağa çalışırdıq....

<< 1 ... 4 5 [6]