mütleq danış Perim, çekinme! Bele davam etsen hele çox ağlayacaqsan - deye onu tenbeh etdi... Eslinde Nezrin de bilirdi ki, Raufla Peravenin münasibeti çox davam etmeyecek. Sadece bunu ona deyib qelbini qıra bilmirdi. Belke özünün göre bileceyini zenn edirdi. Lakin Pervane ona o qeder aşiq idi ki, artıq gözleri kor olmuşdu. Belke o da Raufun onu sevmediyinin ferqinde idi, amma üreyine de emr ede bilmirdi. Rauf Günel gilin evine doğru yol almışdı. Eslinde etdiyi yalnışın ferqinde idi. Amma ox yaydan çıxmışdı... Bir az yol qet etdikden sonra Rauf hele de Günelin danışmadığını ve başını pencereye söykeyib yolu izlediyini görüb özü söze başladı... - Nece gedir derslerin? O verdiyi sualın çox menasız olduğunun ferqinde idi. Ancaq bir yerlerden başlamalı idi... Günel güzgüden ona baxan Raufa ani nezer salaraq: - Pis deyil deyib, yeniden yola baxmağa davam etdi... Raufun bir anda: - Çoxdan boşanmısan? Sebeb ne idi? deye söhbete davam etmesile Günelin gözleri dolmuşdu ve Raufa ters-ters baxıb ona cavab vermeden yeniden üzünü çevirmişdi... Rauf bele olmayacağını anlayıb bir anda sükanı çeverek eks istiqametde getmeye başlamışdı... Günel bunu görüb: - Eyy, hara bele?! Bizim ev bu terefde deyil!- deye sesini yükseltdiyinde Rauf: - Danışmalıyıq! deyerek qaza basıb süreti daha da artırmışdı... Günel: - Demek Pervaneye yalan dedin! Hamınız bir bezin qırağısınız! deyerek istehza ile başını yelleyib yeniden yolu izlemeye davam etmişdi... Rauf sakit ve gözden uzaq bir yere sürüb maşını saxladı... Maşından enib Günele de: - Gel! deyerek yanına çağırdı... Günel maşından enib Raufun yanına gelerek : - Eşidirem seni! Buyur danış! Ötüb keçen bu qeder ilden sonra ne danışacaqsansa?! deye dodağının altında donquldandı... Rauf hardan, nece başlayacağını bilmeden biraz sükut etdikden sonra gözlerini Günelin gözlerinden qaçıraraq uzağa zilledi ve: - Neler baş verib heyatında danış mene, xahiş edirem! deye söze başladı... - Niye?! Başıma ucurdugun heyatımın dağıntılarınnı toplamaq senemi

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>