qalıb?! Yoxsa qanaması heç durmayan yaramı sarmaq senemi düşer? deye kinaye ile cavab verdi... - Yox, men! deyib ardını getire bilmedi. Günel ise: - Ne men Rauf?! Ne men?! - Men sadece haqqında her şeyi bilmek isteyirem.... - Niye axı? Niye? Sen artıq nişanlı birisen. Xoşbext olmağa ilk addımlarını atmısan ve senin burda menimle danışmağın bele Pervaneye xeyanetdir. Bunun ferqindesen?! - Men xoşbext deyilem Günel, deyilem! Meger bu qıraqdan baxanda hiss olunmur?! - Nece yeni xoşbext deyilsen?! 3 ay qabaq nişanlını mene teqdim edende gözlerinin içi gülürdü... Rauf bir anda: - Men onu sevmirem Günel! Sevmirem! Anlayırsan bunu?! Sev-mi-remmm deyerek bağırdı... Günel tutulub: - Bes?! Bes sevmirsense niye nişanlanmısan?!. Sevmediyin birinin heyatı ile niye oynayırsan?! Axı o sene deliler kimi aşiqdir. Sen bunu görmeyecek qeder korsan?! - Sene her şeyi danışacam, amma önce sen her şeyi mene danış! Niye bele tez aile qurdun ve niye bu qeder tez ayrıldın?! Sen ki, elaçı idin. Niye axı oxumağı deyil, ere getmeyi seçdin? Hara telesirdin axı?! - Niye, niye, niye, niye?! Sene göre Rauf! Sene göre! Anlayırsan?! Heyatımda baş veren her şey sene göredir. Sene göre! Sen mene boş ümidler verdin! Bütün mekteb, bütün qonşular bir-birimizi sevdiyimizi bilirdi. Anam bele.... Sen mene sahib çıxmaq evezine "Menim hele evlenmek fikrim yoxdur, oxumalıyam!" dedin. Men sene gel evlenek demirdim. Sadece "Anamla danış, bilsin ki, fikrin ciddidir" deyirdim. Men atasız qızam. Haqqımda söz-söhbet çıxır. Anam onların ağzını yığa bilsin deyirdim. Sen ise qaçmağa üstünlük verdin. Men de senin acığına aile qurdum. Peşmanammı?! He, hem de it kimi... Çünki olan mene oldu... Qıraqdan haqqımda danışanlar ise indi hamısı isti yuvalarında xoşbextdir. Men ise boşanmış damğası yeyib oturmuşam! Rauf üzgün sesle: - Bes niye ayrıldınız? deye soruşdu... - Yola gede bilmedik! 2 il Cehennem ezabı yaşadım, amma daha tab getire bilmedim... Haqqımda artıq-eskik danışacaqlarını bile-bile boşandım. Amma önüme meqsed

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>