yemek yeyeceyik? Ne oldu birden-bire bele tez qayıtdın? deye meni sorğu-sual etmeye başladı. O qeder bikef idim ki, anama: - Ana, sonra danışarıq. İndi bu haqda danışmaq istemirem. Yatmaq isteyirem! - deyerek anamın getmeyini istedim.... Anam menimle razılaşaraq otaqdan çıxdı... *** Deyirler insanı en çox sevdiyi yaralayır. Rauf da danışığı ve hereketleri ile meni çox yaralamışdı. Üreyim yox dese de, ağlım bu nişanı yarıda kes deyirdi... Bu gece uzun-uzun düşünüb qerar verecekdim... Pencereden gecenin qaranlığında yolda şütüyen maşınlara baxaraq fikre getmişdim. Telefonuma gelen zeng meni fikirden ayırdı... Nezrin idi... Kederli halda telefonu açıb: - Alo! dedim... - Salam Perim, necesen? Nezrinin sesini eşidib yeniden kövreldim ve titrek sesle: - Salam Nezi deye bildim... Nezrin ağladığımı hiss edib: - Ne olub Perim? Sen yene ağlayırsan? Yox bu bele olmaz! Deyesen senin o nişanlınla men özüm danışacam - deye esebleşdi... Menim susduğumu görüb: - Danış görüm ne olub? dedi... Men ona olanları danışıb: - Nezi, sen indi mene de görüm men onun ele özünden çıxmağı üçün ne etdim axı?! Bir suala cavab vermek bu qedermi çetindir? deye Nezrinin de bu haqda fikrini öyrenmek istedim. Nezrin: - Hem günahkar, hem de dili var! dedi... - Ne? - Heç deyirem ki, seni üzür, hele bir üste de çıxmağa çalışır. Sen düz etdin onunla bu haqda danışdın. Kişilerin ipini vaxtında yığmasan sonra çetin olacaq... Nezrinle bir az da derdleşib sağollaşmışdıq... Üreyimin derinliyinde Raufdan zeng gözlesem de o heç mene zeng edib nelerise aydınlaşdırmağa bele cehd etmemişdi... Bütün geceni özümü otağa hebs etmişdim... Anam bir neçe defe gelib meni yemeye devet etse de ona iştahamın olmadığını söylemiş ve otağımdan çıxmamışdım... Anam yene de edeceyini etmişdi. Menden xebersiz Besti xalaya belke onun olanlardan xeberi var deye zeng etmişdi. Amma görünür ondan heç bir melumat ala bilmemişdi. Seher yuxudan oyananda Besti xala artıq bizde idi. Onu görüb önce teeccüblensem de sonra anamın işi olduğunu

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>