renginde dağların qucaqlaşması ecazkar tebiet lövheleri yaradır. Vadi boyunca uzanan kendler sıx ağac çetirleri arasında itib görünmez olur. Hündürlükden baxanda vadi boyunca axan yaşıl çaya benzeyen bu yerlerde arabir görünen evlerin rengareng dam örtükleri sıx çemenlikde açmış çiçekleri xatırladır. Gah yağış yağır, gah da külek esir. Dağların eteklerine qeder enen buludlar harasa telesirmiş kimi süretle hereket edir.
Parağaçay Qapıcığın çırağıdır. Sengerde yanan çıraq. Vetenin her qarışı müqeddesdir, ezizdir. Doya bilmedik, onun bir qarış Parağaçayından. Dönüb bir daha bu yurd yerine seslendik: Odlar diyarımızın bir parçası olan ulu torpaq, sen bizim anamızsan, halımıza yananımızsan. Sen hikmetsen, sen qismetsen, sen qüdretsen. Sen hünersen, sen zefersen. Qızıldan da qiymetlisen, bereketli, nemetlisen. Şen, firavan heyatımız, qanadımız-qolumuzsan. Nur işıqlı yolumuzsan. Var olasan hemişe!!!

<< 1 [2]