davranışı Bahara tesir etmese de Yaşar nedense dostunu evlerinde bele tez-tez görmeyi istemirdi.Halbuki, Cavidan onun ne qeder birlikde zaman keçirmesinden asılı olmayaraq heç vaxt ünsiyyetinden bezmediyi insanlardan idi, hetta yegane dostu idi.
Axşam Fatehle Yuliya eve geler-gelmez mübahise etmeye başlamış ve sesleriyle evdeki her kesi velveleye getirmişdiler. Bütün ev işlerini görer-görmez adeti üzre otağına çekilen Bahar onların sesini eşitdikde teeccüblenib, aşağı enmişdi.Bu defe de mübahisenin episenterinde o, idi. Yuliya gelinini görer-görmez işaret barmağını uzatdı, mehkeme zalında günahlandırılan şexse uzanmış vekil barmağı qeder sert ve günahlandırıcı idi bu Yuliyanın ona doğru dikilmiş barmağı.
-Onun kiminse qarşısına çıxa bileceyini düşünürsen? Bir bax nece görünür, nece özünü aparır.
Fateh susdu.Gözleri ile Bahardan üzür istemeye çalışırdı ele bil.Bahar duruxsunmuş, ne baş verdiyini bilmese de yene Yuliyanın qezebine özünün sebeb olduğunu anlamışdı. Eyniyle keçen defe olduğu kimi her şey tekrarlanır, görünür Yaşarla aldığı geyimler bele Yuliyaya yüksek fikir doğurmamışdı gelini haqqında.
-Sene ziyalı-kamallı insanlar "bizi gelininle tanış et" deyende sadece susa bilerdin.Axmaqcasına heç evin içinde özüne fikir vermeyen hansısa kend qızını nece onların qarşısına çıxarmaq fikrindesen? Deli olmusan sen? Seninleyem Fateh! Danışsana, cavab versene!
-Yuliya sakit...- Fateh Bahardan gözlerini qaçıraraq, çox yavaş sesle ,eyni zamanda dişlerini bir-birine sıxıb çox sert şekilde dillendi.Yuliya bu esebe, bu utanca mehel qoymadı.
-Nece yeni? Sen hele de bunun mümkün olduğunu düşünürsen? Besdi daha! Bu qıza bu evde dözmeyim az imiş kimi hele başqalarının yanında da meni biabır etmesine de dözmeliyem?!!- Baharın gözleri dolur , üreyi çırpınır, sözler ox olub üreyine batırdı.Ne deyeydi axı? Yuliya evvel-zamandan onun haqqında bele düşünür ve düşüncelerinde haqqlıdır.Ona qarşı çıxmaq ,"Menim ne günahım var axı?" demek Baharın ağlından bele keçmirdi.O, bu evde

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 9 >>