dedi... O, fikirli olduğu üçün aniden diksinmişdi. Raufun olduğunu görüb, "Salam!" deyerek yoluna davam etmek isteyirdi ki, Rauf: - Günel, bağışla deyesen qorxutdum seni. Amma seninle danışacaqlarım var. Xahiş edirem meni dinle dedi.. Günel ona baxaraq: - Ne deyirsense, tez de. İmtahana gecikirem - deye sert şekilde dillendi... - Gunel, xahiş edirem, o zaman mene nömreni ver. Seninle vacib danışacaqlarım var. Bu bele ayaqüste danışılacaq 5 deqiqelik mesele deyil. Sabah elaqe saxlayaq, görüşek, danışaq... Günel bir az düşündükden sonra: - Yaz deye ona nömresini demeye başladı. Sonra sağollaşıb, iri addımlarla universitete teref yollandı.... *** Günel otağa girende sanki bedenimden cereyan keçdi. Menim bu qıza artıq tehemmülum yox idi. O her kesle salamlaşsa da men başımı kitabdan qaldırmayıb onu görmezden geldim. Az sonra Nezrinin ona yaxınlaşaraq sakit-sakit nese danışmağı diqqetimi çekse de sakitliyimi qorumağa çalışırdım. Hardasa 10 deqiqe nese danışıb sonra ayrıldılar. Nezrin yanıma geldiyinde: - Ne olub Nezrin? Ne yaman dostlaşmısınız?! deye incik halda soruşdum... - Yox ne dostlaşmaq, delisen?! Sadece söz soruşurdum. Boş ver-deye Nezrin söhbetden yayınmışdı... Amma heqiqeten ne danışdıqlarını teessüfler olsun ki, iller sonra bilecekdim. Sen deme Nezrin Güneli Raufla söhbet ederken görmüş ve ondan açıqlama isteyirmiş... Günel ise sadece salamlaşdıqlarını deyerek ona yalan söylemişdi... Nezrin ise ona Raufdan uzaq durmağı, eks halda her şeyi mene deyeceyini demişdi... Ah Nezrin, ahh... Kaş ki, her şeyi mene vaxtında deyerdin... Belke onda bu qeder ezab çekmezdim.... Sen bunu xeyanet saymırsan, amma kaş ki, Rauf kimi sen de mene xeyanet etmezdin... *** İmtahandan sonra Rauf meni eve aparmağa gele bilmemişdi. Artıq onun bu hallarına öyrenmişdim. Nezrin de bu gün menimle demek olar ki, çox ünsiyyet qurmamışdı. Xoşbextlikden imtahanı yaxşı vermişdim. Bu menim ehvalımın pozulmaması üçün ela sebeb idi... *** Günel imtahandan çıxıb eve gelmişdi. Üreyinin

<< 1 [2] 3 4 5 >>