qışqıraraq yerinden sıçradı.Yaşar iri açılmış gözlerini onun yarpaq yaşılı ve dolmuş gözlerine dikmişdi.Bahar az önceki dehşetin sadece yuxu olduğunu ancaq 20-30 saniye sonra derk etmişdi.Derhal sonra Yaşarın suallar saçan gözleri ile qarşılaşmış ,amma cavab vermeye telesmemişdi.Yaşar da dinmedi.İçi içini didse de ağzını açıb bir kelme soruşmadı.Bahara bu eve gelen günden yad biri olaraq davranmağa söz vermiş, ondan her hansısa mesele ile bağlı açıqlama vereceyini teleb etmemişdi.Ona göre de sadece
-Deyesen kabus görürdün.- deyib, Baharın belke ne ise deyeceyine ümid ederek onun gözlerine dikilmişdi.Bahar ise sanki qesden başını yelleyib
-He, deyesen.-dedi ve yeniden yerine uzandı.Yorğanı başına çekib Yaşarın yataqdan qalxacağı zamanı gözledi.Bu hereket ile eyniyle valideynlerinden ne ise gizleden balaca uşaqlara benzeyirdi.Yaşar derhal olmasa da bir az sonra çaresiz qalxmalı olmuşdu. Elbetde haqqı yox idi onu sorğulamağa , feqet söz deye bilirdimi onu narahat edib ,beynini yoran üreyine? O, bütün geceni yatmadı.Kim idi Senan, niye Baharı bu qeder qorxmağa Vadar edirdi? Nezere alsa idi ki, Bahar buraya köçenden demek olar ki, onun tanıdığı şexslerden başqa heç kimle ünsiyyet qurmamışdı, o zaman Senan adlı oğlanı o, kendlerinden tanıyırdı. Yaşar öz heyat yoldaşı haqqında heç ne bilmirdi.Ne onun dostları ,ne qohumları ,ne de...belke de sevdiyi insan haqqında...Heç ne , qetiyyen heç ne.

<< 1 ... 5 6 [7]