zerresini ateşden köyneye bükürdü...
Rauf elleri ile onu qarderobun son geyimlerinden de xilas ederek üzerine yerleşmişdi...
Nefesini nizama salmağa cehd etse de, alınmırdı...

Günelin:
- Biz düzgün etmirik söylemeyile, Rauf onun ellerini başının üstünde cemleyerek ona sahib olmuşdu...
Dodaqlarının arasından qopan iniltiye mehel qoymadan Rauf Gunelin dodaqlarını öz dodaqları ile esir alıb dayanmadan kobudluq ederek ona tekrar-tekrar sahib olmuşdu...
Deqiqeler sonra bir-birinin adını çağıraraq ikisi de süst düşmüş bedenlerini çarpayının bir terefine atıb, yorğun halda yuxuya getmişdiler...

***
Günel bedeninde gezen dodaqlar sayesinde gözlerini açmışdı...
-Rauf...
-Şşşt... Sonra... Sonra her şeyi danışacağıq - deyerek tekrar ona sahib olmuşdu...
İkisi de nefes-nefese qalmışdılar... Rauf arxası üste yatağa uzanıb onu da dartaraq sinesinin üzerine atmış ve:

- Seni sevirem, Gunel! Seni çox sevirem.... Mene vaxt ver!.. Her şeyi yoluna qoyacam... Biz çox xoşbext olacağıq - deyerek onun saçlarından öpmüşdü..

Günel de:
- Men de seni sevirem! - deye pıçıldayaraq çılpaq bedenile Raufu sarmışdı...
Belece Rauf illerle hesretini çekdiyi sevdiyine hem cismen, hem de ruhen qovuşmuşdu...

Bir neçe saat sonra Rauf Güneli eve ötürmüşdü... Eve geldikden sonra Nezrinden:
- Gördüm seni! Sene ağıllı ol demişdim - deye mesaj gelmişdi... Günel mesaja baxıb, istehza ile gülerek telefonu kenara atmışdı... O qeder xoşbext idi ki, artıq heç ne onun vecine deyildi...

***
Rauf eve gelib yuyunaraq otağına keçmiş ve bu günün xeyalı ile derin yuxuya dalmışdı. Günde bir neçe defe Pervaneye zeng eden Rauf bu gün bir defe bele zeng etmemişdi... Pervane Raufun zengini axşama kimi ne qeder gözlese de gözlentisi boşa çıxmışdı..

- Hardasan? Narahatam senden! deye mesaj yazıb gönderse de, mesajı cavabsız qalmışdı...

Seher Günel derse her zamankinden daha xoşbext gelmiş ve qapıdan içeri girende gülerek:
- Hello millet! Necesiz? Hamınızı sevirem! deyerek her kesin

<< 1 [2] 3 4 ... 7 >>