qurtarıb Günelin yanına, ağuşuna qaçmaq isteyirdi. Nehayet girdikleri son gelinlik dükanında Pervane geyindiyi gelinliyi çox beyenmişdi. Besti xanıma:
- Raufu da çağırın baxsın. O da beyenerse götürek dese de Besti xanım:
- Qızım beyin gelini toydan evvel gelinlikde görmeyi yaxşı elamet deyil. Men çox beyendim. Eger sen de beyendinse götürek dedi. Bu an Rauf içeriye girib:
- Ana, ne oldu? Yene beyenmediniz heç ne? Menim işim var demeyile Pervaneni gelinlikde görüb baxışlarını onun simasında cemlemişdi.. O qeder gözel idi ki, melekler bele onun gözelliyine qibte ederdiler. Pervane Raufa tebessüm etse de, Besti xanim Raufu görüb iç çekerek:
- Allah evini tiksin oğul! Çıx, tez ol çıx! Bey gelini toydan evvel görmemelidir-deyerek Raufu çöle çıxarmışdı... Rauf başını bulayaraq:
- Men deyende "şou", deyirler ele niye deyirsen? Şou deyil bes bu nedi? deyib siqaretini yandırmışdı....

***
Bir neçe saat sonra Raufla Günel artıq bağ evinde idiler. Günel küskün halda bir kenarda oturub Raufu izleyirdi. Eslinde Raufun da deyecek sözü yox idi. Gelinlik seçilib, restoran danışılıb, toy günü teyin edilmişdi. Ne deye bilerdi ki?!
Günel Raufun danışmadığını görüb:
- Rauf, nece olacaq he? Sen göz göre-göre evlenirsen. Biz ele bu statusda qalacağıq? Sen evli kişi, men ise senin meşuqen olacağam? Menim layiq olduğum heyatı da Pervane yaşayacaq? Yox, yox men buna razı deyilem! Men seni heç kimle bölüşe bilmerem anlayırsan, bil-me-rem... - deye sükutu pozmuşdu...

Rauf Günele yaxın gelib dizlerini bükerek yere çökmüşdü.. Günelin ince ellerini ovcunun içine alaraq qoxlayıb, ince-ince öpüş qondararaq:
- Sus! O sözü bir de diline getirme! Men seni sevirem! Bilmirem nece, ancaq her şeyi yoluna qoyacam! Sensiz olmaz Günel! Sensiz olmaz! deyerek, Günelin danışmağına imkan vermeden dodaqlarına yumuldu... Eli ile boynunun ardından tutaraq Guneli özüne daha berk sıxıb, var gücü ile onu öpürdü.. Sonra ehtiyatla Güneli stuldan sürüşdürub qucağında oturdaraq yeniden Günelin

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>