ehtiyacım yoxdur!
-Lap ela!- Bahar el arasında desek dil açmışdı, bu ise bele bir zamanda Yaşara heç xoş gelmirdi. Başqa vaxt, başqa yerde ,en esas başqa adama bele qarşı çıxsaydı ne gözel ,amma indi, bele bir vaxtda ,ikisinin de bu qeder hissiyyatlı olduğu bir zamanda bu qebul edilmez idi.Yaşar dişlerini bir-birine sıxaraq Bahara baxırdı, heç o, da geri qalmadan gözlerini erinin gözlerine zillemişdi.
Bu baxışma növbeti bir neçe saniye davam etdi ve derhal sonra ikisi de gözlerini onlara maraqlı olmayan istiqametlerde gezdirdi.Bahar susurdu , içi ise qaynayırdı, Yaşar ile aralarında yaşanan bir ilk daha ,amma yaşanmasını ikisi de istemezdi. Bahar mahnının bitmesini gözlerken Yaşar andan istifade eden sevgililer kimi onu özüne sıxır ve Baharın etrini içine çekirdi (öz etrini, bedeninin, saçlarının öz etrini ,hansını ki, seven kişi üzerine ne qeder etir vurmasına baxmayaraq öz qadınından almaq isteyirdi).
Cavidan Mariyanın elini buraxıb üzürlü şekilde neinki reqs meydançasını, hetta toy zalını terk edende ancaq bir nefer onun niye bele davrandığını bilirdi, o da Mariya özü idi.
Musiqi dayandı ve sevincek olan Bahar derhal Yaşarın elleri arasından canını qurtarmağa çalışdı.Yaşar onun telesmesinden daha çox hiddetlenerek qızın qollarını sıxıb yeniden özüne teref dartdı. Hamı dağılışmışdı, bir tek onlar boş meydançada tek idiler.Yaşar hamının qarşısında bele hereket etmeyin ağılsızlıq olduğunu bilirdi ve Baharı bileyinden tutub özü ile dartanda hara ve niye getdiyini bilmese de zalı terk edib dehlize çıxdı.
Baharın zerif bileyi onu saran iri kobranın elinden canını qurtaranda artıq Yaşar ile boş dehlizde üz-üze dayanmışdılar.
-Bahar...-Yaşar danışdı- niye bele edirsen? Niye özünü men sene qarşı haqsızlıq etdirmişem kimi aparırsan?
Bahar Yaşarın bu coşqunluğunu maraqla qarşıladı ve heç ne demeden onun sözünü bitirmesini gözledi.
-Qulaq as, men qetiyyen anam kimi düşünmürem ve sene dediyim sözler heqiqet deyildi.Bu paltar da ,bu görünüş de sene yaraşır, amma sen

<< 1 ... 8 9 [10] 11 >>