Eşq "Pervane"si (Real)

Bölüm 12..

Bir vefa gözleme keçen zamandan, Mövsümler vefasız, iller vefasız... Bir ümid gözleme sevdadan, eşqden, Sevirem deyen diller vefasız... Bir dünya düşün ki, vefadan yoxsun, Ömrünü verdiyin dostlar vefasız, Bir heyat düşün ki, sevgiden yoxsun, Canını verdiyin canlar vefasız... Gün geler könülde solar çiçekler, Yalana qarışar bütün gerçekler, Sevenler gedeni boşuna gözler, Yolçular vefasız, yollar vefasız... *** Qonaq otağından gelen ses Gülşeni yaman qorxutmuşdu. Qaçaraq otağa daxil olduğunda Eldarı yerde uzanan görüb özünü onun üstüne ataraq: - Eldar ne oldu sene? Eldar? Eldar oyan! Eldar!!! deye qorxudan ağlamağa başlamışdı... Ağlına heç ne gelmirdi. Bir anda Eldarın telefonunu götürüb Fazile zeng etdi... Fazil telefonun ekranında Eldarın adını görüb: - He Eldar! deye esebi halda cavab verdi... Desteyin o biri ucundan Gülşenin ağlayaraq: - Fazil bey Eldar, Eldar deyerek sözün sonunu getire bilmediyini eşidib teşvişe düşdü ve: - Ne olub Eldara? Ağlama! De görüm ne olub? deye sesini yükseltdi.. Gülşen özünü ele alıb: - Eldar yerde hereketsiz yatır. Deyesen nefes almır. Bilmirem ne edim. Çox qorxuram, çox demeyi ile Fazil yerinden sıçrayaraq: - Hardasız? deye otaqdan çıxıb Gülşenle danışa-danışa maşınına doğru qaçmağa başladı.... - Bizim evde - deyerek Gülşen ağlamağa davam edirdi... - Men çıxdım, yoldayam. Sen onu yerinden qeti teprpetme! Tecili yardıma da xeber edirem! deyerek maşına minib son süretle Eldarın Gülşene aldığı menzile doğru yol aldı. Yolda tecili tibbi yardıma da zeng edib ünvanı söyledi... Fazil ile tecili yardım ele eyni anda yetişmişdiler. Derhal Eldarı xereye qoyub xestexanaya aparmışdılar. Gülşen de Fazilin maşınına oturub tecili yardım maşınını izleyirdiler. Gülşen yol boyu ele hey ağlayıb özünü öldürürdü. Fazil Gülşenin ah-nale etmeyine baxıb onun Eldarı heqiqeten sevdiyini zenn etmişdi... Fazil ele yolda Raufa zeng ederek Eldarı xestexanaya apardıqlarını söylemişdi. Rauf eşitdiyi xeberden sarsılsa da

[1] 2 3 ... 6 >>