başladı. Gülşen Bestini görcek yerinde donub qalmışdı. Ne ireli bir addım atıb gede bilirdi, ne de burda qalmağa üzü var idi. Sadece yox olmaq isteyirdi. Amma nece?! Gülşen ürkek gözlerle Fazile baxırdı. Onun yalnız Fazil veziyyetden çıxara bilerdi. Amma her şey heç de onun düşündüyü kimi olmadı. Çünki baş hekimle, iki nefer polis işçisi Gülşene yaxınlaşaraq: - Eldarın heyat yoldaşı sizsiniz elemi?! Merhumun ölümü ile bağlı bir neçe sualım var dediyi an Bestinin gözleri kellesine çıxmışdı. Besti Fazilin yaxasını buraxıb onlara doğru gelerek: - Nece yeni merhum?! Nece yeni yoldaşı? Fazil bunlar ne deyir? Men yuxu görürem? Eldar ölüb beyem? Yox! Yox! Bu ola bilmez! deye baş hekimin yaxasına yapışıb durmadan qışqırırdı. Hekim: - Xanım sakitleşin! deyerek onun ellerini yaxasından çekdi. Fazil öne gelerek: - Besti, özünü ele al! Bilirem qebul etmek çetindir. Amma tessüfler olsun ki, Eldar artıq aramızda yoxdur. Başımız sağolsun deyerek - başını öne eydi. Besti iç çekerek hönkürtü ile ağlamağa başladı. Bir anda baş hekimin Gülşene yaxınlaşaraq dediyi sözü xatırlayıb: - Bes bu kimdi? Niye onu Eldarın heyat yoldaşı bilirler deyerek qanlı-qanlı Güleşene baxdı. Fazilin cavab vere bilmediyini görüb Gülşenin üstüne şığıyırdı ki, polisler öne keçib: - Xanım, qoyun işimizi görek! Gülşen xanıma bir neçe sualımız var! - deyerek onu ordan uzaqlaşdırdılar... Besti tam teferrüatı ile olmasa da artıq ne baş verdiyini başa düşmüşdü. Amma biri ona neler olub-bitdiyini anlatmalı idi. O "biri" de yalnız Fazil ola bilerdi... Ona ani nezer saldığında gözlerini yere dikdiyini görüb: - Demek şübhelerim düz imiş he Fazil? Demek senin de xeberin var idi ve mene yalan danışdın he?! Bes Renanın nece xeberi var? dediyi zaman Fazil başı ile "Yox!" deye işare etdi.... - Siz nece mundar, nece şerefsiz, nece leyaqetsiz insanlarsınız deyib Fazilin üzüne bir sille çekdi. Rauf anasının yanına gelerek onu qucaqlayıb: - Sakitleş ana, qurban olum sakitleş! deye yalvarmağa başladı. Besti Raufun elinden

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>