xoşuna gelir.

Yusif realnı mektebde oxuyan zaman emisi oğlu ve dostu Mirhesen Vezirovla birlikde rus dilinde "Fokusnik" adli, el ile yazılmış yumoristik ve karikaturalı aylıq jurnal çıxarırdılar. Bu jurnalda verilen yazılar hecmce kiçik olsa da, mezmunca diqqeti celb edirdi. 1905-ci ilin yayında ermeni daşnaqlarının tebliğatı neticesinde Şuşada milli qırğın başlayır. Polis ve hökumet esgerleri bu düsmençiliye qarşı laqeyd münasibet besledikleri üçün iki xalq biri-birini qırır, evlerini yandırıb, xaraba qoyurdular. Şuşanın tehlükeli veziyyetinden doğan esebilik Yusif Vezirin atası Meşedi Mirbabanın tez-tez xestelenmesine sebeb olur.

Yusif Vezirin atası 1906-ci il fevral ayının 20-de vefat edir. Onun vefatından sonra aile, heyat tecrübesi olmayan 19 yaşlı Yusifin himayesinde qalır. Atasının vefatından sonra Yusif ilk evvel Ağdamdakı ettar dükanının şeylerini ve dükanın özünü satmaq üçün mart ayının birinde Ağdama gedir. Bir neçe gün orada qaldıqdan sonra xestelenib Muradbeylide yaşayan Telli bibisigile gedir. İki ay yatalaq xesteliyinden yatıb, ağır böhranlar keçirir. Sonra Yusifin bibisi onun sağalacağına olan ümidini itirib Şuşaya gönderir. Xestelikden zeif düşmüş Yusifin üç ay yataqdan qalxa bilmemesi aileni böyük çetinlikler qarşısına qoyur. Aile kömeksiz qalır. Yusifin anasi Seyid Eziz xanım gece-gündüz rahatlıq bilmeden onun heyatını xilas etmek üçün elinden geleni edir. Ailenin ağır veziyyetinde Yusif hele uşaq iken Cenubi Azerbaycanın Çemenzemin adlı kendinde (bu kend günümüzde de mövcuddur ve hazırda İranın Şerqi Azerbaycan ostanının Heris şehristanının Xace bexşinin Mevazixan-i Şimali dehistanında yerleşir) aclıq neticesinde oradan qaçıb, Şuşaya penah getirib, Yusifgilin heyetlerinde sığınacaq tapmış Hesenxan, Nifti ve Ferec qardaşlarından basqa heç bir qohumları onlara kömek etmir. Yusifin atasi Meşedi Mirbabayev yurdları olmayan bu qardaşlara öz heyetinde sığınacaq verib himayesine almışdı.

Yusif sağaldıqdan sonra anasına deyir ki, eger men

<< 1 2 [3] 4 5 ... 15 >>