onun ardınca. Masaya oturduğu andan Yaşar ona ünvanlanan suallara, müracietlere , ister Cavidan ,ister Mariya ,isterse de ofisiant olsun,bütün her şeye mehel vermeden içki dolu qedehleri bir-birinin ardınca boşaltmağa başladı. Cavidan toyun sonuna yaxın dostunu mecbur şekilde dayandırıb ,onu qolundan tutaraq ayağa qalxsa da Yaşar dostunu iteleyib qarışmamasını istedi.Bahar iri gözlerle baş verenleri izleyirdi, ele Mariya da .Yaşar idareolunmaz veziyyetde idi.Etrafda hamı onları izleyir ve Cavidana ümidle baxırdılar ki, belke daha böyük qanqaraçılıq olmadan o, Yaşarı buradan uzaqlaşdıra biler. Fatehle Yuliya oğulları serhoşluğun pik nöqtesine çatmadan bir saat önce oranı terk etdikleri üçün bu hengameden xebersiz idiler ,tebii ki, bir müddetliyine.
Cavidan Yaşarı zor gücü ile oradan çıxaranda Mariya ile Bahar öz dikdabanlarıyla onların ardınca telesirdiler.
-Gel, min maşına dostum- - Cavidan avtomobilinin qapısını açıb onu içeri salmağa çalışırdı, lakin cehdler uğursuz idi. Yaşar iki eliyle de Cavidanı sinesinden yeqin ki, bir müddet ağrısı çekilmeyecek şekilde iteleyib ayaqüste tarazlığını saxlamağa çalışdı.Bu bir o qeder de yaxşı alınmasa da Yaşar hele ki, yıxılmamışdı.
-Nedi? Ne baxırsan?- Yaşar serxoş ve qeyri selist danışığı ile sesini yükseltdi.Mariya ile Bahar ayaq saxladı, ikisi de maraq ve qorxu içerisinde baş verenleri müşahide edirdiler.
-Güya sen de hamı kimi deyilsen? Demek isteyirsen ki, sen meni qınamırsan?
-Yaşar sakitleş...- Cavidan ireli gelerek ona toxunmaq istedi ,lakin Yaşar onun elini redd etdi.
-Elini çek! Nifret edirem hamınıza .Mene yazığınız gelirmiş kimi aparmayın özünüzü! Siz hamınız axmaqsınız! Men onu sevirdim! Başa düşürsen axmaq ?- Yaşar elini sinesine vururdu. Gözleri dolur, içmekden qırmızı olan dodaqları titreyirdi. Bahar ilk defeydi erini bu halda görürdü. Yene bir ilk. Lakin ,ilk olan onun bu halı deyil Baharın üreyindeki hissler idi. Bu ne idi bele ? Bahar elini sinesine doğru apardı. Belke Yaşarın vurduğu zerbeler idi o,

<< 1 2 [3] 4 5 >>