olmadığına inanmağa başlayırdı. Eger birce defe bele olsa Yaşar Bahara onun yaralarını sağaltmağa imkan verseydi o, indi bu halda olmazdı. Amma, bele deyildi ve bu belliydi.
Cavidan çıxdıqdan sonra Bahar yatağın bir qırağında oturub Yaşarı izlemeye başladı. O, az önce bağıran biri deyilmiş kimi bir terefi üste şirin-şirin yatırdı. Baharın dodaqları tebessüm üçün öz yerini aldı. Gözleri qaranlıq otaqda parladı. Özünden asılı olmayaraq başını Yaşarın sağ terefe doğru açdığı qoluna qoyub altdan yuxarı onu izlemeye davam etdi. Heç bilmedi onu yuxu ne zaman apardı ve nece oldu ki, bir az sonra ayaqlarını da yerden qaldırıb yatağa qoydu ,lakin gecenin derininde o, artıq Yaşarın qolları arasında büzüşür ve özüne yer edirdi.

<< 1 ... 3 4 [5]