Bölüm 14

Yaşar gözlerini çox küt baş ağrıları ile, üz-gözünü turşudaraq açmağa başlamışdısa da, bir az sonra terpene bilmediyini görüb gözlerini endirdi. Baharın sarı saçlarının etri bu qeder yaxın mesafeden tamam başqa idi. Bir deqiqe! Yaşar gece baş verenleri xatırlamaq üçün ağrıdan çatlayan başını yormağa başladı. Eger ikisinin de geyimine nezer salsaq aralarında heç ne olmadığı belli idi. Huh, çox şükür! Yaşar rahatlıqla derinden nefes aldı. Bir az sonra gece etdiklerini oradan ,buradan xatırlayanda ise alt dodağını bir o qeder derinden dişlemişdi. Bahar makiyajlı üzünü onun köyneyine sürtürdü, bu onun ayılmağa başladığından xeber verirdi.Yaşar derhal başını arxaya atıb özünü yatmışlığa vurdu.Bahar gözlerini açdı ve harada olduğunu başa düşmeye çalışırmış kimi bir neçe defe qırpdı, qaşları da ele çatılmışdı ele bil ne ise qorxunc bir şey baş verib. Deyesen her şey ele o düşündüyü kimi idi. Dünen gece Yaşarı izleyerken yuxuya getmişdi.Bes niye indi onunla qucaqlaşıb yatmış veziyyetde ayılırdı? Bahar diksindi, derhal elini Yaşarın qarnına basdıraraq dikeldi ve bu zaman onu incitdi. Yaşar narazı şekilde
-Ayy, - deye gözlerini açanda özünü ele vermişdi. Bir az evvel yatmış görünmek istese de ,indi az önce sadece özünü yatmış kimi göstermek istediyi gün kimi aydın idi.
-Ne olub ?- özünü itirmedi Yaşar ,bununla qabaqdan gelmişlik etmek isteyirdi deyesen.
-Mmen..- Bahar hemişeki kimi izahı bu sözle başlamışdı. Öyreşmişdi ki, Yaşar özü onun sözünü kesib kömeklik gösterecek ,bes niye indi o, susur ve yatağa dirseklenerek diqqetle ona baxırdı? Cavab gözleyirmiş kimi qaşları yuxarı qalxmışdı. Baharın ne deyeceyi ona maraqlı idimi, buna ehtiyacı var idimi? Yox, elbetde ki,yox. Sadece onu bu halda izlemek xoş idi. Uşaq kimi yanaqları qızarıb, gözlerini qaçırır, al dodaqlarını dişleri arasında didim-didim edirdi. Balaca ,decel usaqlarsayağı özünü aparmağı az imiş kimi, hele bütün bunlardan xebersizcesine utanmadan Yaşara altdan-altdan ele baxırdı ele bil anasından

[1] 2 3 ... 15 >>