barmaqları arada-bir ne ise yazsa da ,çox zaman sakit dayanırdı. Oğlunun gelişi ile sadece ona gülümsemeyi özüne borc bilirmiş kimi derhal sonra eri kimi işine davam etdi. Bu, ailenin problemi de mehz bu laqeydlik idi. Nurayın heyatına gelişi ile ailenin ne demek olduğunu bilen Yaşar ,ele onun terefinden xeyal qırıqlığına uğradığı üçün özünü "ele bele yaxşıdır" tesellisi ile sakitleşdirmişdi. Bes niye indi Baharın axşam yemekleri üçün darıxırdı? Yoxsa yene ? Yenedemi o, "esl aile" sindromlu xesteliye tutulmaq üzre idi? Yaşar istemirdi, qetiyyen bağıran hisslerine teslim olmaq istemirdi. Cavidanın " sen ede bilmesen ,men onu xoşbext edecem" tipli cümleleri ise eyni ahengle qulaqlarında seslenmeye davam edirdi. Yaşar qorxdugunu hiss edirdi. "Eşşi, sadece ondan uzaq durum ve bir neçe ay sonra ayrılım" kimi düşünceler artıq keçerli deyildi. Yaşar indi ,ayrılıqdan sonra Baharın başqasına aid olması fikirlerini üreyine yaxın buraxmış ve qanının isti dövranını hiss edib, geri çekilmişdi. O, istemirdi! Baharın elinden çıxıb Senanlara , Cavidanlara qismet olması fikri onu deli edirdi.
Bahar kursa getmeye başladığı zamandan metbexe ancaq xüsusi reseptleri sınaqdan keçirmek üçün girirdi deye , evin yemeklerini qulluqçular hazırlayır ve Yuliya axşam yemeklerini rahatlıqla evde yeye bilirdi. Buna baxmayaraq gelininin hansısa savada yiyelenme xeberi onu sevindirmemişdi desek, yanılarıq.O, indi Baharın peşesi ile bağlı suallara rahatlıqla cavab vere bilirdi. Aşbazlıq heç de utanılacaq senet deyildi , en azından kend qızı statusundan çıxmaq üçün Bahara kifayet ede bilecek seviyyede idi. Herden Baharın hazırladığı şirniyyatları dadmaqdan da tecrid etmemişdi özünü .Bahar qayınanasına kiçik bele olsa yaxınlaşmasına sevinirdi , hetta aylar sonra bu evle bağlı bütün elaqelerini itireceyini bilse de, bu xoş idi. Niyemi? Çünki bunun Yaşara xoş tesir edeceyi fikri ona sevinc bexş edirdi.
Yaşar yalnız televizorun sesi ile neşelenen qonaq otağına nezer yetirdikden derhal sonra otağına

<< 1 [2] 3 4 ... 8 >>