"İlahi!" , Yaşar yaxınlaşmağa başlayırdı. Bahar erinin ona çatmasına az qaldığını hiss edende ani hereketle yorğanın altına girdi. Onun bu hereketi o qeder gülmeli görünürdü ki, Yaşar tebessümle eyilmeye başlayan dodaqlarına sahib çıxa bilmedi , amma bir neçe saniye sonra derhal ciddiliyini berpa etmeye çalışdı.
-Bahar,- Yaşarın çağırışı cavabsız qaldı.
-Bahar, bilirem ki, yatmamısan,- bu defe onun sesi bir ton yuxarı idi, buna baxmayaraq qarşı terefden ses gelmirdi. "Tanrım ,axı o, niye bele edir, meqsedi meni deli etmekdirmi?" - Baharın qaşları çatılmış, gözleri sıx-sıx bir-birine qapanmış, kiçik elleri yorğanı bark-berk sinesine sıxırdı.
-Bahar ,ayağa qalx ve hamama keç, men seni yemeyecem.
"He, eşşi, yemeyeceksen , amma gözlerinle ezeceksen, nefesimi de görünüşün ile keseceksen."
Bahar tükünü de terpetmedi.
"Belke geder? Belke cavab vermediyimi görüb, el çeker?"
Amma yox, Yaşar bele tez geri çekilmeyi düşünmürdü. Bundan sonra o, öz haqlarını belli etmek qerarı vermişdi, hem bu otaqda ,hem qıraqda, hem de hamıya.
-Bahar , bele geyimde yatmaq narahatdır. Dur ayağa ve eynini deyiş.
Bu, insan ne etmek fikrinde idi ki? O, ne vaxtdan bu qeder açıq şekilde geyim deyişmek haqqında Bahar ile danışmağa başlamışdı axı? Yaşarı bir gün erzinde deyişib, tamam başqa birini evezine getirmişdiler ve bu onsuz hessas olan Baharın sevgi hormonlarının sehheti üçün heç de yaxşı deyildi.
-Bele oldu? - Yaşar bu oyunu çox beyenmişdi ve gözlediyinin eksine o, Baharla bele istehzayla davranmaqdan yeterince zövq alırdı.Yaşar bir neçe addım arxaya doğru atdı ve bunu ele şekilde etdi ki, Bahar eşitsin. Aradan 30 saniyeye yaxın vaxt keçirdi, Bahar içinde öldüre bilmediyi maraqla gözlerini yavaş-yavaş açdı ve başını astaca arxaya doğru çevirdi. Aldanmamalı idi, qetiyyen, qetiyyen! Yaşar dodağının bir terefini çox böyük zövqle qulağına teref aparmışdı artıq.
"Allahım!" -Bahar alt dodağını dişledi, gözlerini yumdu. Yaşarın addım seslerini eşidirdi ve bu bir neçe addım arasında

<< 1 ... 5 6 [7] 8 >>