sevdiyini bilse de ,onun sevgisine sahib olmayacağını bilse de ,nifretine sebeb olmamaq üçün elinden geleni ederdi. Dünen Yaşarın etdikleri yeqin ki, sadece haqqını teleb etmek kimi her kişiye mexsus hereketler idi. Onlar sevgi elameti sayıla bilmezdi. Yox-yox, ne danışırsan ,heç vaxt ola bilmezdi ki, Yaşar onu sevsin, axı Bahar bu sevgiye layiq deyildi, yox, deyildi, ola da bilmezdi... Bahar bu fikirler deryasında özünü öz ipi ile boğarken, ne bileydi axı Yaşar neler keçirir? Dünen gece o, öz erinin gözlerinin içine baxaraq , tit-tir esen bedeninin müşaiyeti ile -Biz bele razılaşmamışdıq, siz mene söz vermişdiz,- deyerken ona hansı zerbeni endirdiyini bilmirdi. Yaşar ona ancaq bir kişi kimi sahib olmaq arzusu ile yanmırdı.O, öz sevdiyi qadından yaxınlıq hiss etmek isteyirdi. Neticede ise hemin ele o qadın Yaşara öz etdiyi sehvi xatırlatdı. "Sevir...O, başqasını sevir..."- Yaşar Baharın qaranlıqda parlayan yaşıl gözlerinin qara diyirceklerine baxır, üreyinde özüne her şeyi başa salmağa çalışırdı. Ağılsızlıq etmişdi, o, ağılsızlıq ve düşüncesizlik edib ,yeniden aşiq olmuşdu, hem de bağlanmışdı, hem de istemişdi, hem de ehtirasla ,hem de , hem de ,hem de... Yaşar boğazında qısqanclığın zeher kimi acı dadını hiss etdi. Tüpürüb onunla birlikde bütün sevgisini yere tökmek istedi , bunun tersine olaraq yeniden uddu, uddu ve qanına qarışdırdı. Qısqanclıq onu içeriden dişleyir, didir, boğazında qoma dönürdü. Yaşar zarıyan qelbinin sesini eşitdi ,feqet dinmedi. Susan dodaqları aralandı, lakin heç ne demedi. Gözleri bir müddet daha ,hetta Bahar gözlerini aşağı endirdikden sonra da ona baxmağa davam etdi ,sonra uduzduğunu qebul etmiş kimi istiqametini deyişdi. "Söz vermişdi, hah!", içindeki kinayeni simasına vurmağa icaze vermedi ve Baharın bileyini buraxdı. Hemin o deqiqeden etibaren Yaşar susmuşdu, Bahar seher bele onun müracietini eşitmedi. Her zamankı vaxtda eri onu maşının yanında gözledi ve bir kelme kesmeden kursa apardı.Axşam ise Yaşar onun üçün daha böyük sürpriz

<< 1 [2] 3 4 ... 8 >>