hazırlamışdı. Bahar onu Yaşar evezine gözleyen taksini görende ne deyeceyini bilmedi ve sakitce oturub eve getdi.Baharı eve Yaşarın getirmediyini gören Fateh de neyinse qeribe getdiyini başa düşürdü, lakin gelininden heç ne soruşmamağa çalışırdı. Bahar metbexe keçmeden, axşam yemeyinden derhal sonra, belli ki, artıq Yaşarın geleceyi zamanın yetişdiyini başa düşerek celd öz otağına qalxanda da Fatehin şübhe toxumları yumşaq torpaqda özüne yer edirdi. Adeten olduğu kimi axşam yemeyinden sonra bir-biri ile kelme kesmeden qonaq otağında oturan Yuliya ile Fateh oğlunun da özünü qeribe apardığının ferqine tez vardılar. Yaşar bele gec gelende yemeyi artıq yediyi melum olduğu üçün hemişe bir başa öz otağına qalxardı.Bes indi ne oldu? Yaşar içeri keçdi , valideynleri ile salamlaşdı, telefonunu çıxarıb çox mühüm ve ertelenmesi mümkünsüz görünen işle meşğul olurmuş kimi özünü apardı. Ata da , ana da tedirgin idi. Yuliya artıq üreyinde Bahara qarşı soyutmağa çalışdığı qezebin altını yandırmağa hazırlaşırdı. Yaşar bir müddet özünü temkinli apara bildi, daha sonra gözleri etrafda ve qonaq otağından qıraqda gezmeye başladı, bununla kimise görmek isteyini özünde biruze verecek şekilde. Fatehin gözünü güya ki izlediyi televizordan çekmeden -Bahar yuxarıdadır,- demesi ana ve oğulu diksindirdi. Yuliya oğlunun aşiq olduğunu görmeye başlayırdı. Bu, bir ana üçün xoşbextlik olacağı halda Yuliya üçün ele deyildi , çünki Bahar Yaşarın seçmesi lazım olan qadınlar silsilesine daxil deyildi. Yaşar heç ne demedi ve gözünü yeniden mobil telefonuna kökleyib özünü heç ne eşitmemiş kimi aparmağa çalışdı. Veziyyet ancaq Fateh üçün elverişli idi. Heqiqeten o, çox böyük zövq alırdı ve bunu ister gülüş, ister baxışlarla göstermekden çekinmirdi. Bu minvalla bir saat keçmekde idi, nehayet valideynleri bir-bir qonaq otağını terk edib öz otaqlarına yollandıqdan derhal sonra olmasa da bir neçe deqiqelik fasile edib, Yaşar ayağa qalxdı.O, öz otağına doğru ağır ve fikirli halda addımladı, hetta

<< 1 2 [3] 4 5 ... 8 >>