astagel heyat yoldaşını heyetde tek qoydu. Aralarında süren bu sessizliyi Fateh de hiss edir ve onları pencereden izleyirdi. Artıq pencereden oğlu ile gelinin gelmesini izlemek onun hobbisine çevrilmişdi desek yanılmarıq. Yaşar evden ona lazım olan ( eslinde ise sadece behane sayılan) senedleri götürüb ,bir stekan su içdikden sonra heyete çıxdı. Bahar hele de orada idi .Yaşar Baharın sakitce ,heç ne demeden ve etmeden orada dayanmasına teeccüblense de yene heç ne demedi ve gözlerini qıraqda tutmağa çalışdı. Bahar dolğun dodaqlarını ne ise demek üçün terpetse de bunun çetin olduğunu anlamış kimi ,en yaxşısı susum prinsipi ile avtomobili işe salan erine baxmağa davam etdi. Axşam Yaşar otağa gelende Bahar yatmamışdı ,bele deyek- özünü yatmışlığa vurmamışdı ve intizarla ,uzun uzadı beyninde apardığı müzakirelerden sonra ,belli ki, çox çetinlikde qerara geldiyi söhbeti açmağa hazır veziyyetde yataqda oturmuşdu. Yaşar içeri keçer, keçmez o, ayağa qalxdı. Yaşarın gözleri çox yaxşı görürdü, lakin niye de bildireydi ki? O, özünü heç ne hiss etmemiş kimi aparmaqda ustadlaşmağa başlayırdı. Bahar bir müddet gözlese de ki, Yaşar ona baxsın , daha sonra bunun olacağı ümidini itirdiyi üçün özünü başı sabah geyineceyi geyimi dolabda axtarmağa qarışan kimi aparan erine nehayet müraciet etdi. -Siz...,- Yaşar eşitdi ,elbetde eşitdi, amma çevrilmedi, qetiyyen çevrilmedi. -Bu gün de aşağıda yatacaqsınız? Nehayet! Yaşar Baharın göre bilmeyeceyi gülüşü gizletmeden aldığı zövqe azadlıq verdi.Mehz bu! Mehz bunu gözleyirdi o. -Etirazın var?- Yaşar elindeki köynekden gözünü çekmeden Bahara teref çevrildi. -Yox... Yox, elbetde. Sadece... -Sen ki, özün mene ireli getmemeyimi dedin. Düşündüm yeqin menimle bir otaqda qalmaq da xoşuna gelmir . -Ele deyil,- Bahar aniden dillenende Yaşar gözlerini qaldırıb, derhal ona baxdı. Çox böyük sehv etdiyini başa düşen Baharın gözleri ise öz dairesini genişlendirdi. Budur Yaşar ona teref addımladı ,amma ne ecebse bir neçe addım sonra dayandı ve elindeki

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>