çekmişdi ki, onu esla bağışlamazdım. Sadece her şeyi tamamile silmeye zaman lazım idi... İşde o qeder çox yorulurdum ki, eve geldiyimde yemeyimi yeyib özümü yatağa atmağım bir olurdu... Tetil günlerim ise yalnız bazar günü olduğu üçün demek olar ki, dincele bilmirdim... *** Heyatımız öz axarı ile davam edirdi... Atamdan ise hele de xeber yox idi. Leman her gün atamı yad etse de, menim qelbim qırılmışdı. Her ne olursa olsun bizi tek-tenha qoyub getmemeli idi... Demek olar ki, her ay bir neçe şexs gelib anamdan atamı soruşurdu... Her defe onlar gelib gedenden sonra anam mütleq ürek dermanı içirdi... Bu da mene ezab verirdi ve atama olan hirsimi daha da artırırdı... Axşam anamla görüşüb işden bir gelmişdik. Leman artıq evde idi. Bu gün bize sürpriz edib ilk defe yemek bişirmişdi. Süfreye oturub Lemanla: - İnana bilmirem Leman yemek bişirib, hem de bele lezzetli deye zarafat edirdik ki, anamın telefonuna gelen zengle her kes susmuşdu... Anam nömreye baxıb: - Allah xeyir etsin! Bu hara nomresidir? deye telefona cavab vererek "Alo!" demişdi... Bir anda: - Fazil sensen? Hardasan? Niye aylardır zeng etmirsen? Bu hara nömresidir? deye ard-arda suallar yağdırmağa başladı. Leman atamın olduğunu eşidib sevincinden yerinden nece sıçramışdısa az qalmışdı yere yıxılsın. Anamın başının üstünü kesdirib: - Mene de ver danışım deyib dururdu. Ne yalan deyim men de çox sevinmişdim... Atam bizi soruşduqdan sonra: - İşlerimi hele yoluna qoya bilmemişem. Veziyyetim yaxşı deyil. Sizden meni soruşan olsa deyin xeberimiz yoxdu, aylardır gedib, ne xeber var, ne eter - deye döne-döne anama tapşırmışdı.. Anam meyus halda: - Yaxşı demiş, sonra "Bes ne vaxt qayıdacaqsan?" deye soruşduğunda atam: - Hele bilmirem. Elimde imkanım da yoxdu size pul gönderim. Ümid edirem ki, başınızın çaresine baxa bilirsiz deyerek zengi sonlandırmaq istedikde Leman telefonu anamın elinden alaraq: - Ata, canım atam senin üçün çox darıxmışam. Niye menimle sağollaşmadan getdin? deye ağlayaraq atama sitem etmeye
Ela gunun olsun ureyim
Ela❤
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç