getirdiyin üçün sene teşekkür edirem. Bu haqda düşünecem deyerek sağollaşıb maşından enmişdim. Cavidan ardımca: - Bu arada iş yerlerimiz yaxındır. Aramızda 600 metr mesafe var deyerek eli ile mene sağol edib sürüb getmişdi... Öz-özüme: - Deli oğlan! deyerek başımı yellemişdim... Bu görüş mene çox xoş tesir bağışlamışdı. İlk defe idi ki, işe bele sevincli gelmişdim. Meni gören her kes üzümdeki tebessümü görüb ne ise baş verdiyini anlamışdılar... Axşam eve getdikden sonra anam gile olanları danışmışdım. Anam: - Bax görürsen qızım her şerde bir xeyir var. Eger sen yatıb qalmasaydın Cavidanı da görmezdin. Qürurun ise sene ömründe imkan vermezdi ki, ona ilk zeng eden sen olasan - deyerek memnunluğunu bildirmişdi... Leman ise: - Maşını ne rengdedir? deye soruşduqda men "ağ" deye cavab vermişdim. O, ise: -Göresen ağ atlı oğlan Cavidandı? deye menimle zarafat etmeye başlamışdı... - Ay qız ne ağ atlı oğlan? Sen de! O menimle dost olmaq isteyir. Her defe de bunu vurğulayır... - Eh ay bacı, qızla oğlanın da dostluğu olar sen Allah?! Axırda ya o sene vurulacaq, ya sen ona... - Buna bax sen! Bapbalaca boyu ile dili metre yarım. Sen hardan bilirsen bunları xanım efendi? deye Lemanı öperek qidiqlamağa başlamışdım. Bir anda evi şen qehqeheler bürümüşdü... Bu gün ehvalım heqiqeten de çox yüksek idi... Yerime uzanıb Cavidanın aylar evvel zehnime hekk etdiyim nömresini telefonumun yaddaşına yazmışdım. Uzun-uzun düşündükden sonra ona: - Salam. Her şey üçün çox sağ ol! Düşünürem ki, senden ela dost olar. Pervane! deye mesaj yazıb göndermişdim... Bu doğru addım idi yoxsa yox, bunu zamanla bilecekdim. Amma heleki men anın dadını çıxarırdım...

<< 1 ... 5 6 [7]

**FoRbiddeN_AnGeL** [OFF] (30.07.2021 / 00:18)
Ela gunun olsun ureyim