ve dili ile onsuz yaş olan dodaqlarını bir daha islatdı.
-Sadece mene şans ver, - islaq dodaqlarını Baharın alnına yapışdıranda bunun sadece röya olduğunu düşünen qız gözlerini yumdu. Özünü bu xoşbextlik deryasının içine atdı ve dibine vardı. Bir anlıq her şeyi unutdu. Senanlar, Nuraylar ,mecburi evlilikler , valideynler, hamısı yoxa çıxmış ,bu otaqda olan bütün mebeller qeybe çekilmiş, Yaşarla Baharı her şey, tamamile her şey tek buraxmış, onların yaxasından her şey öz elini çekib getmişdi. Bahara ele gelirdi ki, ele indice ağzını açıb -He, gel, gel her şeyi başdan başlayaq ,- kelimelerini mirvari düzümü ile sadalayacaq , özünü Yaşarın ağuşuna atıb , az önce yaşadığı hezzin defelerle artığını, daha gözellerini yaşayacaq, ilkler sırası artdıqca artacaq, çoxalacaq , böyüyecek, hamısı da onun erine aid olacaq. Xeyallar ele şirin, ele gözel idi ki, ayılmaq üçün ne qeder sesli alarm qoyursansa qoy, ayılmamaq üçün onların hamısını birer-birer söndürmek lazım gelse , Bahar söndürecekdi. Amma ne vaxta qeder? Bir neçe defe söndürdükden sonra oyanmaq zamanı geldiyinde sen özün oyanmayacaqdınmı ki? Hetta ,"bu gün özümü pis hiss edirem " behanesi ile bir gün daha uzada bilerdin, lakin sadece bir gün, 24 saat, sonra yene oyanmalı ve oynamalı olduğun rola girmelisen.Bahar oyanmaq zamanının geldiyini Yaşar onu boynundan öpmeye ve eynindeki sarı rengli qısaqol yay köyneyinin kiçik düymelerini açmağa başlayanda anlamışdı. Gözler geniş açıldı, onlarda vehşet saçan işıq parladı. Az önce nemlenen dodaqları bir anın içinde qurudu, zövq içerisinde alınan nefesi daraldı, Bahar kiçik ellerini yumruq şeklinde sıxıb var gücü ile Yaşarı iteledi. Sinesinden qopan ağrı ile Yaşar arxaya doğru getmiş ve bütün heyreti ile Bahara baxmağa başlamışdı. Yox-yox, bu ağrı Baharın kiçik ellerinin vere bilmeyeceyi fiziki ağrı deyildi, bu onun qelbini feryadı idi. "Kömek et, boğuluram, mene bele ezab verme"- deye hayqırırdı o ve Bahara yalvarırdı, lakin Bahar acımasızca etiraz etdi, üzüne vere bileceyi

<< 1 [2] 3 4 ... 7 >>