qeder eseb qondurub, -Bu mümkünsüzdür!-dedi. Yaşarın adını çekib ona yeniden toxunmaq ,sanki ne ise sehv etdiyini düşünse de söhbetin hansı sehvden getdiyini bilmeden Bahara yaxınlaşmaq cehdi de uğursuz alındı. Bahar az önce öpüşdükleri yeri ikrah hissi ile terk etdi ve köyneyinin düymelerini bağlayaraq özünü yatağın sol terefine atdı.
-Xahiş edirem ,çıxın!- dediyinde, hetta indi de ona siz deye müraciet etmesinin ağrısını hezm etmeyen Yaşar Bahara doğru toxunmaq ve toxunuşu ile sakitleşdirmek meqsediyle ireli verdiyi elini aşağı endirdi.
-Bahar qulaq as...
-İstemirem! Heç neye qulaq asmaq istemirem! Her şey nece varsa ele qalsın, yalvarıram! Men heç ne istemirem.Siz mene söz vermişdiz, onu tutun, xahiş edirem, - Bahar başını aşağı saldı, elleri ile üzünü örtdü ve ağlamağa başladı. Bütün bu sehneler onun içinde hansı burulğanın cereyan etdiyinden xebersiz Yaşar üçün izaholunmaz idi. Bahar onu qısqanır , onu öpmeyine Yaşara icaze verir ve belli ki, bundan xoşlanır ,hetta dodaqları ile olmasa da ehtiras ile qarşılıq verir, indi ise onu otaqdan qovur, her şeyden imtina edir, verilen sözü yeniden xatırladır. Az önce başının qarışdığından şikayetlenen biri indi Yaşarın beynini cavabı olmayan minlerle sual adlanan ilanlarla doldurur. Yaşar çıxdı , arxasınca qapını ötmeden çıxdı, tek otaqdan deyil hem de evden. Çıxdı ve maşınına minib ,onu boğan bu yerleri terk etdi, Bahar ise onun gedişini göz yaşları içerisinde pencereden izledi.
Seher saat 8-i vururdu, Yaşar öz ofis otağında kürsüsüne yaslanıb neyise müşahide edirmiş kimi tavana baxırdı. İşçiler hele gelmemiş, ortalıq sakitliye bürünmüşdü. Yaşar kaset kimi her şeyi başa yığır ,yeniden baxır, sona çatanda ise bir daha tekrarlayır, en qeribesi ise qovulduğu yeri deyil ,eksine qolları arasında saxladığı Baharı ,onun dodaqlarını defelerle zum edirdi ve tekrar-tekrar, tekrar-tekrar eyni sehneleri izleyirdi, Baharı tekrar-tekrar, defelerle öpürdü.Elinin altında fırlatdığı qelemi sonunda ovucunda sıxıb özünü ireli verdi

<< 1 2 [3] 4 5 ... 7 >>