ve iş günü başlamadan öz işlerinin helline başlamaq qerarına geldi. Yox, özüne gelmeli idi. O, başa düşmelidir ki, her şey bele asan deyil. Nece ki, onun üçün Nurayı unutmaq çetindir, elece de Bahar ilk sevgisini bir anda unuda bilmezdi. Bir terefden bu fikirler onun içinde qısqanclıq dumanını qaldırıb Yaşarın boğazında ösküreye çevrilir ve onu deli edirdi, bir terefden ise Senanın artıq uzaqda olduğu ve heç vaxt geri dönmeyeceyi fikirleri ona rahatlıq verirdi. Bütün olanlardan ,yaşananlardan ve artıq Senanı deyil onu seven Baharın hislerinden tamamile xebersiz Yaşar bir gün reqibi ile qarşılaşmaq ehtimalını sıfıra endirmişdi. O müqavile, bu müqavile , Yaşar iş başlamadan önce her şeyi hell etmiş , qalan günü özüne iş axtarmaqla meşğul oldu. Boş durduqca daha çox düşünür, düşündükce daha çox esebileşir ve ne edeceyini bilmediyi üçün özünü qınamağa davam edirdi.Eve getmek vaxtını uzada bileceyi qeder uzatsa da, sonunda ancaq bütün ofis boşaldıqdan sonra oranı terk etmeli olmuşdu.
Yaşar eve qayıdanda artıq geceni xeyli keçmişdi ve gün erzinde de ele şen olmayan evde indi qebirstanlıq abu-havası var idi. Yaşar işığı yandırmazdı ve bir başa otağına gederdi, lakin bu defe qonaq otağına keçdi ve qaranlıqda uzun müddet oturdu. İşlediyi müddetce sakitleşdiyini düşünse de , indi ,burada , her şeyi yeniden ölçüb-biçerken her şeyin bele tez unudulacağına ve ya hell olacağına dair ümidleri tamamile ölürdü.Ne etmeli idi, nece aparmalı idi özünü bundan sonra? Yaşar qonaq otağının qapısında ses eşitse de başını qaldırmadı, düşündü ki, atasıdır ve gelib yanında oturacaq , ya da ne ise soruşacaq ve o zaman da reaksiya vermesi üçün şerait yaranacaq.Lakin gözlentilerin hamısı o asta ses ile puça çıxdı.
-Yaşar,-. Baharın çağırışı musiqi sedası ile böyük qonaq otağını dolaşdı ve Yaşara çatdı. Bu defe reaksiya gec verilmese de Yaşar başını neyese şübhe edirmiş kimi ehtiyatla qaldırdı. Yene heç ne demirdi. Qarşısında dayanan ve her iki elinin diger barmaqlarını yumub ,baş ve şehadet

<< 1 2 3 [4] 5 6 7 >>