barmaqlarını bir-biri ile mübarizeye başladan Baharın özü danışmalı idi. Belke peşman olmuşdu ve ele indice ona "Bağışla, men de seninle yeni bir başlanğıc isteyirem, sadece qorxuram" deyecek ve Yaşara her zaman onun yanında olmasına ,ona toxunmasına imkan verecek? Bu xeyallar Yaşarı ele alıb aparmışdı ki, Baharın ikinci çağırışında onu eşitmeyib ,hemin yaşıl gözlerde itmek üçün zaman dileyirdi.
-Yaşar, sizinle danışa bilerik?- sual söhbetin iki terefli olmayacağını, ancaq Baharın ne ise isteyeceyini evvelceden nümayiş etdirirdi artıq. Heyecan Yaşarın boğazında düyünlendi ve o, arvadından eşitmek istediyi kelimeleri üzündeki soyuqluğu çox çetin şekilde saxlaya bilerek gözlemeye başladı.
-Ne haqqında?
-Sabah ...Anamla ,atam gelir,- Yaşar utanc hissinin qelbine toxunduğunu ve incitdiyini hiss etdi, "Döz Yaşar, söz!" kelimeleri, iç sesi ile qulaqlarına pıçıldadı. Esla ,az önce bu söhbetin tamam başqa yönde getme arzusunun yerle-yeksan olub, Yaşara ne qeder böyük ezab yaşatdığını Bahara bildirmeyecekdi.
-Ne gözel, -istehzası yazda yağan yağış kimi idi, sakit ,lakin gur.
-Bilirem mene esebisiniz...
-Ele deyil,- Yaşar gözlerini qarşısında ,heç açıq olmayan televizora ,orada fikrini ne ise özüne aid etmiş kimi baxaraq düşünmeden dedi.Bahar udqundu ve ona onsuz çetin gelen söhbeti erinin ne qeder keyf alaraq uzatdığını bilir ,lakin eyniyle Yaşar kimi "Döz, Bahar" deye defelerle içinde tekrarlanırdı.
-Men istemirem ki, valideynlerim mene göre narahat olsun,onlar neçe aydan sonra ilk defe meni görmeye gelecekler, - metlebe uzatmadan keçmek üçün Bahar bir nefese sığışdıra bildi sözleri.
-Neye göre?- Yaşar bu defe Bahara baxaraq dillendi.Acıqlı idi, bunu gizletmek de istemirdi. Gözleri ziddiyyet ile onun gözlerine ezab verirdi.
-Baxın, aramızda ne olursa olsun , bunu onların hiss etmesi düzgün olmaz, yeni biz evvelden bu qerarı...- şikayet edirmiş kimi yene sözleri bir sapa muncuq kimi düzerken, tenge gelen Yaşarın aniden qalxıb ona yaxınlaşması Baharın gözlerini

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>