görenler dost yox sevgili zenn edirdiler. Amma biz heqiqeten iki möhteşem dost olmuşduq. O, anam ve Lemanla da tanış olub özünü onlara sevdirmisdi... Zamanla başıma gelen her şeyi ona danışmisdım. Önce Raufa çox esebleşse de sonra: - Bilirsen dostum, eslinde Rauf itirib. Sen heç ne itirmemisen. En böyük günah ise valideynlerdedi deyerek öz fikrini bildirmişdi... Aradan keçen bir il erzinde Cavidanın öyüd-nesiheti ile demek olar ki, Raufu tamamile qelbimden çıxarmışdım. Ve artıq beynim de, ruhum da, üreyim de özgür idi, hüzurlu idi... Eslinde keçen zaman erzinde Raufdan xeberim bele yox idi. Harda idiler, ne edirdiler? bilmirdim heç bilmek de istemirdim... Atam ise bu bir il erzinde ayda bir defe zeng edib sanki "men de varam" deyerek varlığını unutdurmurdu... Nezrin ise artıq nişanlanmışdi.... *** Bu gün işe getdiyimde qızlar menimle görüşdükden sonra: - Peri, işe teze qız gelib. Ele gözeldi ki. İngilsceni de sökür deye gülüşmeye başladılar. - Doğurdan?! Desene çöreyimize bais olacaq. Eybi yox o söker men yığaram - deyerek men de zarafat etmişdim. Hamımız gülüşdükden sonra: - Bes hanı bizim yeni xanım? deyerek gözlerimi süzmüşdüm. Ele bu an müdür yardımçısının arxasınca içeri daxil olan qızı görende donub qalmışdım. Bu yeni gelen işçi Günel idi. Axı bu nece ola bilerdi?! Onun burda ne işi var idi?! O da meni görüb teeccübden gözlerini bereltmişdi. İkimiz de donub qalmışdıq. Günel mene men ona baxırdım. Onu bizimle tanış etdikden sonra her kes ona xoş geldin dese de men heç ne demeden öz otağıma keçmişdim. Menim otağım ayrı olsa da onun menimle eyni şirketde işlemeyi mene göre heç xoş deyildi. Onunla görüşmemeyim qızların gözünden yayınmamışdı. Az sonra Xalide yanıma gelerek: - Peri qıza bir xoş geldin demedin. Niye? Deyerek teeccüble üzüme baxdı... - Onunla xoş olmayan keçmişimiz var. - Tanışsınız? - He, teesuf ki! Eyni universitetde, hetta bir qrupda oxumuşuq m.. - Allah, Allah. Aranızda ne baş verib ki, ikiniz de bir birinizi görende üz ifadeniz deyişdi? Menim

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>