bilirdi.
-Mene de evine rus gelin getirme deyen çox olmuşdu, amma men dinlemedim. Sence yaxşı etdim, ya yox?- Fatehin kinayesi o qeder sert olmuşdu ki, ona sual verilen halda Yuliya söyülmüş kimi çengelini masanın üzerine vurub ayağa qalxdı.
-Men bu , evde söz dememeliyem deyesen!
Bahar özünü çox rahatsız hiss etdiyi üçün özü de bir az sonra Fatehden üzr isteyib, öz otağına qalxdı.Eslinde indi Yuliyanın ona nece davrandığı, ne dediyi heç vecine de deyildi, çünki fikri-zikri ancaq Yaşarın yanında qalmışdı. Özünü onun yanında o qeder günahkar hiss edirdi ki, bezen Yaşar ile eyni otaqda ,maşında ve ümumiyyetle evde olmaq onu sıxır ve boğurdu. Elinden heç ne gelmirdi. Yaşar yaşanılmayacaq bir nağıl idi; sevgi dolu, feqet adı üste yalan olan nağıl . Bahar sonluğun xoşbext olmayacağını göze alıb ,bir müddetlik sevinc üçün , hemin nağılın baş qehremanı ola bilmezdi. Yaşara her şeyi danışmalıydı, etiraf etmeliydi. Eger bundan sonra da eri onu qebul etse, dünyada Bahardan xoşbexti olmayacaqdı. Yox, eger Yaşar bu biabırçılıqla yaşamaq istemese ve Baharın bu dehşetde azca da olsa günahı olduğunu düşünse, Bahar heç ne demeden bu evi terk edecek ve gedecekdi. O, o qeder saf idi ki, başına gelenlerden ,ona edilenlerden Senandan çox özünü günahlandırır ve her gün ,her saat ,hemin gece ,o, yere getdiyi üçün özüne lenet oxuyurdu. Ah, Bahar , sen indi xoşbext ola bilerdin, sen indi seni sevdiyine şübhe etsen de , Yaşarın sene toxunmasına imkan vererdin , onunla Yaşar dediyi kimi her şeyi yeniden başlayardın. İkiniz de her şeyi unudar; keçmişi çox uzaqlarda qoyub, öz heyat yolunuzu çizerdiz. Xeyallar her zaman heqiqetden çox şirin olur ,feqet onların adı xeyaldır , heqiqet deyil...
Yaşar vağzalda İsgender kişini tek görüb teeccüblenmişdi. O, Şebnem xanımın bir az azarladığını bildirdi ve derhal Bahar haqqında sorğu-suala başladı. Yaşar hele de İsgender kişini atası kimi her şeyde günahkar bildiyi üçün onunla çox xoş davrana bilmirdi. Yolun çoxunu İsgender kişinin açmağa çalışıb,
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç