başlanğıc isteyirsiz, amma ne men sizin haqqınızda her şeyi bilirem, ne de siz menim haqqımda, - Bahar ne ise günah iş görübmüş kimi başını endirdi, sözler paslı açar kimi Yaşarın üreyinin kilidine salıb, çıxarıldı.
-Biz tamam başqa dünyanın insanları idik ve ailelerimiz bu, iki dünyanın birleşe bileceyini düşünüb evliliye bizi mecbur etdiler. Ne siz isteyirsiz bu evliliyi, ne men. Ona göre men, siz sadece 1 il dözmek lazım olduğunu deyende razılaşdım.
Ax, yene xatırlatdı, yene çekdi üzüne hemin o, silleni ve Yaşarın ciyerini parçaladı. Haqlı idi, dibine qeder, her sözü ile ,her kelmesi ile, her zaman olduğu kimi , amma yene incidirdi, yene toxunurdu bu sözler ona.
-Bilmirem ,siz mene özünüz haqqında menim bilmediyim neyise danışmaq isteyirsiz ya yox, ancaq men isteyirem ki, siz bilesiz. Eger, bildikden sonra da menimle yeni başlanğıc istesez ...- Bahar derin bir nefesi içine çekdi , bütün varlığını toparladı ve düz Yaşarın üzüne baxdı.
-O zaman men de düşünmeden razıyam, - Yaşarın dodaqları azcıq aralanmış , otaqda güneşin batması ile müşahide olunan qaranlıqda gözleri parlayırdı. Bildiyi tek şey Bahar ona ne etiraf edecekse etsin,(her halda Yaşar az da olsa onun ne deyeceyinden xeberdar idi) Yaşar onu iri açılmış qollar ile gözleyir, hem de sebirsiz, bütün sevgisi, bütün varlığıyla.

<< 1 ... 5 6 [7]