narahat edirem. - Salam, salam Nezi. Xoşdu ne narahatlıq. Buyur... - Peri bir şey deyim amma esebleşme... - Ne olub yene? - Rauf zeng etmişdi. Allah üzüme baxdı ki, Samir yanımda deyildi. Yoxsa qanım getmişdi. Samir Nezrinin nişanlısı idi ve inanılmaz qısqanc idi. Onu hetta erkek milçeye bele qısqanır, nefes almağa imkan vermirdi... Men: - Başı xarabdı onun? Sene niye zeng edirdi? Ne isteyirdi? deye teeccüble soruşdum. - Senin nömreni. Deyir Pervaneye zeng edirem "Nömre teyin edilmeyib" deyir. Ne meseledi? Raufdan ayrıldıqdan sonra keçmişe aid ne varsa keçmişde buraxmışdım. Hetta nömremi bele deyişib teze nömre almışdım. - Sen ne dedin? - Dedim nömreni deyişmisen. İsrarla yeni nömreni istedi amma men özüne demeden vere bilmerem dedim... - Düz etdin. Bu qeder zaman sonra neyneyir ki, menim nömremi? deye eseble dişlerimi qicadım. - Bilmirem. Mene bir şey demedi. Amma mütleq Pervane ile danışmalıyam deye israrla nömreni istedi... - Nezrin bu gün o qeder xoşbextem ki, eyni zamanda da yorgunam. Bu günün sehrini pozmaq istemirem ve bu günü kiminse mehv etmeyini de istemirem. Sen ona Pervane senin ne adını, ne de sesini bele eşitmek istemir de. Ve mütleq nişanlandığını ve sene bir daha zeng etmemeyini tapşır deyerek sağollaşmışdıq. Her ne qeder bu günüme kölge düşmeyini istemesem de Rauf yene de edeceyini etmişdi. Adının eşitmeyim bele qanımı qaraltmışdı. Bir terefden Raufun menim nömremi niye istemeyi, niye mene yeniden axtarmağı, diger terefden atamın menim doğum günümü unutmağı ehvalımı pozmuşdu. Ağlımda suallarla yuxuya getmişdim... *** Seher işe geder getmez Cavidana zeng edib olanları danışmışdım. O ise: - Belke bir dinleyerdin ne demek isteyir? dediyi zaman esebden kükremişdim: - İstemirem! Onun ne adını, ne sesini eşitmek istemirem... - Yaxşı, yaxşı esebleşme! deyerek yeniden mene gözel meslehetler vererek meni sakitleşdirmisdi... Cavidan get-gede heyatımın merkezinde öz taxt-tacini qururdu. Ele günüm yox idi ki, onsuz keçsin. O menim heyatımda hem refiqe, hem

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 8 >>