dost, hem qardaş, hem de ata yerini almışdı. Bütün boşluqları bir-bir doldurmuşdu. Cavidanın anası Könül xanım da bizim dostluğumuzdan xeber tutub çox sevinmişdi. Her defe Cavidana: - Bir gün Pervaneni bize qonaq getir, men de tanış olum deyib dururdu... Cavidan ise her defe bir behane ile meni aparmaq istemirdi ki, istemirdi... Get-gede Cavidana olan hisslerimin deyişdiyinin ferqine varırdım. Deyesen artıq ateş bacanı alovlandırmışdı... Men ona aşiq olurdum. Belke de artıq olmuşdum. Emin idim o da meni sevirdi. Amma mene dost-dost deyerek mesafe saxlayıb, bunu mene biruze vermirdi... Belke de ne vaxtsa sevib yanmışdı ve bir daha yanmaq istemirdi... Her ne qeder sevgi meselelerinde qızın deyil, oğlanın ilk addım atmalı olduğunu düşünsem de deyesen bu defe istisna olacaqdı. Çünki ona olan hisslerimi dile getirib, aramızdakı dost divarını aşmaq isteyirdim. Gece boyu uzun-uzun düşünmüşdüm. Seher onunla görüşüb bu haqda danışacaqdım.... Seher yuxudan oyanar-oyanmaz telefonu götürüb Cavidana mesaj yazaraq onunla görüşmek istediyimi söylemişdim. Cavidan ise cavab yazmaq evezine narahat olub tez mene zeng etmişdi... Telefonu açıb ürkek sesle "Alo!" demişdim. İçimde ele bir hiss vardı ki, sanki pis iş tuturam ve bundan artıq Cavidanın xeberi var... - Salam Peri. Ne olub? Ne meseledi? Sen ki, bazar günleri günortaya kimi yatardın. Ne yaman tez durmusan? Üstelik menimle de görüşmek isteyirsen. "Aferin Cavidan! Yene qıza imkan verme danışsın!" deyib "He seni dinleyirem!" deye davam etdi. Evveller o bele danışdıqda güldüyüm halda, indi heyecandan gülmeyib: - Yox telefonda olmaz. Mütleq görüşmeliyik ve ne qeder tez olsa o qeder yaxşıdır. Çünki biraz gec olsa fikrimden yayına bilerem demişdim. - Onda bele edek. Men teze durmuşam ve seher yemeyini yememişem. Sen de hazırlaş gelirem. Gedib hem seher yemeyini yeyerik, hem de söhbet ederik... - Yaxşı, ela deyerek sağollaşmışdıq. Yarım saat keçmemiş Cavidan artıq gelmişdi. Üzünde telaş var idi. Maşına eyleşerek arada seherler

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>