naviqatorluğu ile bu qeribe kiçik evi tapa bildim.
Bahar dodaqlarını büzdü ve Yaşarın sözlerine qarşılıq gözlerini süzdü. Ne olursa olsun bu , ev şeherdeki her şeraiti olmasına baxmayaraq ,hem görünüşü ,hem atmosferi ile sıxıcı olan evlerinden defelerle canlı ve gözel idi. Atasının ve anasının bir yerde saldığı ve Baharın da az emeyi olmadığı bağça neye desen deyerdi. Baharın üz ifadesinden hele uşaq olan heyat yoldaşının xetrine deydiyini hiss eden Yaşar derhal derinden nefes alıb, ellerini geniş açdı.
-Amma ne olursa olsun ,buraların havasının evezini heç ne vermez,- istediyi alınmışdı, Baharın dolu dodaqları kiçik gülümseme üçün öz yerini aldı.
Ele yenice yerini rahatlayan Şebnem xanım, Yaşarı gördüyünde teeccübünü saxlaya bilmedi.
-Oğlum, sen burada ne gezirsen?- sual ele qeribe seslenmişdi ki ,Yaşar qaşlarını qaldırmalı oldu.
-Xala, isteseniz gederem.
Bahar neçe aylardır birlikde yaşadığı erini tanıya bilmirdi. Bu ,zarafatcıl ve üzünden gülüşü eksik etmeyen Yaşarı neye boclu idi göresen?
- Esteğfürullah, oğlum, o ne sözdür? Keçse ne, otursana, -dediyine peşmanlayan Şebnem xanım yerinde qurcalanaraq, eliyle Yaşara masanı gösterdi ve özünü edeb-erkana salaraq ,düz oturdu.
-Xala, men sizin kürekeninizem , xeste olduğunuzu eşidib gelmesem, ayıb olmazdımı?- Yaşar kiçik ve narahat stulda oturaraq dillendi. Her cümleni bitirende teeccüble ona qulaq asan Bahara baxmadan da ede bilmirdi.Şebnem xanımın üreyi ferehle doldu, gözleri yaşarsa da bunu bildirmedi ve İsgenderin seher dediyi sözler ile üreyine saldığı xalı tamamile silib ,bir kenara atdı. Onun kürekeni tamam deyişmişdi ve Şebnem xanım emin idi ki, bunun zehmeti ancaq Bahara aid idi.
-Qızım, ne durmusan, niye erine qulluq etmirsen? Bir çay getirsen!- Şebnem xanım heyecanla sesini yükseltdi. Bahar evvelce el-ayağa düşse de bu sözlerden xeyli xoşhal olan erini görüb , süretini azaltdı. Yaşara sözün esl menasında, Şebnem xanımın sözleri lezzet etmişdi. Bahara onun erinin Yaşar olduğunu bir başqasının

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 10 >>