zaman qapını örtüb, özünü içeri atdı, amma sesin yayılmasına saniyeler qalmış, Baharın ağzını eliyle bağlayıb, onun belini soyuq daşdan olan hamamın divarına yapışdırmışdı. Son anda heç kimin eşide bilmeyeceyi kiçik çığırtı ile canı qurtulsa da, hengame hele qarşıda idi. İndi Yaşar özünü saxlamalı idi. Baharın örtülmüş dodaqlarının üzerindeki iri ,yaşıl gözleri berelib qalarken ,çılpaq ve yaş bedeni onun geyimde olsa da her şeyi çox gözel hiss eden bedenine temas etmekle yanaşı ,Yaşar hemçinin qolunu qızın ince ve açıq beline dolamış ,onun sürüşken derisini elinin içinde hiss edirdi. Baharın qalxıb-enen sinesini öz sinesi ile müşahide eden Yaşarın boğazındakı ulqumu udmağa çalışdığı tüpürcek ile aşağı doğru hereket edir ve yeniden öz yerinde dayanırdı. İkisi de heç vaxt ola bileceklerini ağlına getirmedikleri veziyyetde idiler. Bir neçe deqiqe sonra Baharın, onun ehtirasını daha çox artıran dodaqlarını Yaşar elinin esirliyinden azad ederken, qızın qışqıra bileceyini bele nezere almadı. Bahar yerinde donub qalmışdı. Yaşar islaq saçlarını qulaqlarının ardına bend edib, kiçik üzünü elleri arasına alarken Baharın gözleri xumarlandı. Az önce etdiyi kimi bütün artıq fikirleri qelbinden ve beyninden redd etdi ve ceftesini çekmeyi unutduğu qapıdan Yaşar kimi valideynlerinden birinin girmesi ehtimalını da qırağa tulladı. Yaşar evvelce onun üst dodağını dodaqları arasına aldı ve Baharın bedenindeki üşütmeni artırdı, daha sonra her ikisini öperek ellerinden birini aşağı endirdi. Bahar bütün bunları etmek üçün neinki ona icaze verdi, hetta daha bir yenilik edib ,qollarını onun boynuna doladı. Baharın ehtirasdan gerilen bedeni ve xumarlanan gözleri Yaşarın tamarzılığını artırmaqda idi. O bilirdi ki, bütün bunlar düşündükleri kimi bitmeyecek ve bu ehtiras oyunu başlanmadan bitmek mecburiyyetinde qalacaq , lakin hislerine söz keçire bilmirdi ve nedense her şeyi unudub, Baharla dodaq-dodağa uzun müddet, en azından doyana qeder öpüşmek isteyirdi.

<< 1 ... 8 9 [10]