Eşq "Pervane"si (Real)


Bölüm 19...

Eyni günde dörd mövsüme şahid olmaq kimi bir şeydir sene olan sevgim... Önce darıxıram, sonra ağlayıram, axşamlar küsürem, geceler ise çox sevirem... *** Aradan 1 hefte keçmeyine baxmayaraq Cavidan mene ne zeng etmiş, ne de mesaj yazmışdı. Bir neçe defe telefonu elime alaraq men ilk addımı atmaq istesem de qüruruma sığışdıra bilmemişdim... Amma onun üçün deliler kimi darixirdim. Burnumun ucu göyneyirdi desem yalan olmaz... Yolda onun etrinin qoxusu gelende gözümle onu axtarır, görmediyim zaman ise gözlerim dolurdu... İşe müqevva kimi gedib gelirdim. Ne danışırdım, ne gülürdüm... Bu bir hefte mene bir il kimi uzun gelmişdi. Bezen Cavidana hisslerimden niye behs etdim deye özümü danlayırdım. Kaş ki, ele dostum olaraq qalardı, amma her zaman yanımda olardı deye düşünürdüm. Bu ayrılıq müddetinde men bir şeyi anlamışdım. Hetta buna emin olmuşdum. Sen deme men Raufu heç vaxt sevmemişemmiş. Sadece uşaqlıqdan beynime yeridilen yalançı sevginin heqiqiliyine inanmışam. Onu sevirem sanmışam. Amma sen deme sevgi yox sadece alışqanlıq imiş. Men Raufla olan münasibetimde beynime robot kimi ne yazılıbsa o proqram üzre yaşamışam. Çünki men Raufdan ayrıldığımda bu qeder acı çekmemişdim ve canım bele yanmamışdı... Amma Cavidanın yoxluğu mene resmen od qoyurdu... *** Seher işe geldiyimde qızlar şeherin meşhur otellerinden birine konfransa getmeli olduğumuzu söylediler. Az sonra hazırlaşıb çıxmışdıq. O qeder bikef idim ki, düzü heç getmek istemirdim. Amma getmemek kimi bir şansım da yox idi. Xoşbextlikden Günel işe gelmemişdi ve bizimle deyildi... Toyuna hazırlıq üçün bu gün icazeli idi... Çox keçmeden artıq otele çatmışdıq ve konfrans başlamışdı... Her günki kimi yene de gözüm telefonda qalmışdı. Belke yazıb ve ya zeng edib deye her 10 deqiqeden bir telefonu çıxarıb baxır, ne zeng, ne de mesaj gelmediyini görüb meyus halda yeniden çantama qoyurdum ve bir daha telefona baxmayacağıma söz verirdim. Amma bu sözümü cemi 10 deqiqe tuta

[1] 2 3 ... 10 >>