Bölüm 20

Baharın ince qolları onun boynunda, zerif bedeni elinin altında iken niye Yaşar bakirliyini itirecek oğlanlar kimi titreyirdi? Niye heyatında yeterince intim münasibetleri olduğu halda, o, özünü parkda polislerden gizlenerek öpüşen genc oğlanlar tek çılğın ve xoşbext hiss edirdi? Bu, bir müddetdir artıq heç kimle bunları yaşamadığı üçün idimi ,yoxsa sebeb bunu Baharla yaşaması idi? Niye o, başa düşürdü ki, Baharla öpüşdükde tamam başqa idi her şey? Niye vaxtı ile deliler kimi aşiq olduğu Nurayla onun arasında bele şeyler yaşanmamışdı? Niyeler hele çox sonra da narahat edecek, onu qarabaqara izleyecekdi, lakin indi esas olan hürkütmemek; Baharı ince-ince ele almaq, qorxmağa sebeb olmadığını hiss etdirmek idi. Baharın taqeti çekildi ve dizleri büküldü; o, çox önceden özünü ele vermişdi artıq. Ehtiras içinde titreyen bedeninde güc bitmişdi: Bahar yıxılmamaq üçün küreyini divara sürtürdü. Yaşar içinde vulkan kimi püsküren azğın ehtirasını cilovlaya bilmirdi. Hereketleri süretini artıranda Bahar astadan inildedi ve bu, bir kişini özünden çıxarmaq üçün kifayet idi. Yaşarın, Baharın dodaqlarında islanan dodaqları, onun boyun-boğazında , sinesinde gezirdi. Bahar sızıldadı ve derinden nefes aldı. Başının döndüyünü hiss edirdi, amma hele de ayaqda idi. Sadece olaraq yaşadıqları daha bir ilk idi. Artıq qadın olmasına baxmayaraq, bütün bunları ve bu qeder coşqun ehtirası o, ilk defe idi yaşayırdı. Yaşarın onun sinesinden aşağı doğru düşen başı aniden dayandı, qalxdı ve tam gözlerinin içine baxdı. Şabalıdı gözler , yaşıl gözlerden icaze isteyirdi: hetta yalvarır, ele indice öleceyini bilen insan kimi son arzusunu dileyirdi. Baharın aralı qalan , rengi qaçmış dodaqları tit-tir esir, taqeti getmiş dizleri özlerini ,yıxılmamaq üçün gücle saxlayırdı. Gözleri xoşlanır, xumarlanır, nefesini tarazlaya bilmeyen sinesi imdad çağırırdı. Yaşar elini uzatdı ve açıq olan hamamın qapısını bağladı, ceftesini de çekdi. Gözleri ancaq bir sualı dayanmadan soruşurdu, amma cavab ala

[1] 2 3 ... 9 >>