bilmirdi. Artıq bedenini örtmeyi buraxan elleri Yaşarın boynunda boşalıb, aşağı düşdü. İkisinin de nefesi düzgün idi, feqet halları düzelmirdi.İçlerinde dinmek bilmeyen ehtiras ve ehtiyac , bu genclere ezab verirdi.
-Bahar, -ehtiyatla onun adını çeker-çekmez qız irkilende ,Yaşar artıq geri çekilmişdi. Bu çetin olsa da, edilmesi lazım olan idi. Tez idi, hele çox tez idi deye düşünürdü o. Ne Bahar hazır idi, ne de hazır olmayan birini mecbur ede bilmeyeceyini bilen Yaşar bunu peşmançılıqla neticelemek istemirdi. Yaşar hamamdan çıxdıqdan sonra yere çöküb, dizleri qarnına yığılı veziyyetde deqiqelerle ağlayan Bahar az önce nece sehv etdiyinin ferqine vardıqca ,acizliyini derk edirdi. Eger Yaşar özü geri çekilmeseydi bedeninin isteyine qarşı çıxa bilmeyen Bahar ,indi onun üzüne nece baxacaq, nece davranacaqdı?
Dünen kürekenlerinin gelişi ile evde tamam başqa havanın oynadığını hiss eden Şebnem xanımla İsgender kişi Bahar ile Yaşarın seher yemeyi zamanı özlerini qeribe apardıqlarını sezseler de, heç ne demirdiler. Bir az sonra Yaşar özünü toparlamış ,hetta İsgender kişi ile birlikde bağı-bağçanı gezmeye de çıxmışdı. Bu arada Bahar da evleri temizlemeyi bitirib yemek bişirirdi. Şebnem xanım öz söhbetleri ile qızının ehvalına tesir etmek istese de , hemişe danışmaqda deyil ,dinlemekde yaxşı olan Bahar özünü heç ne olmamış kimi apararaq , anasının şübhelerini uzaq tutmağa çalışırdı.
Axşam yemeyinde Yaşar durmadan kendin tebietine olan heyranlığı haqqında danışır ve söhbet zamanı onu dinlediyi halda üzüne baxmayan arvadına tez-tez "ele deyilmi?" kimi suallarla müraciet edirdi. İsgender kişi ,bütün günü ağac ve terevez lekleri arasında gezib , bağdakı bütün naz nemetlerin dadına baxan ve bağçadakı güllerin etrini içine çeken Yaşara qoyun-quzudan ve onları otağa aparan qızından danışanda erinin gözlerindeki heyreti Bahar derhal gördü. Ele günü sabah Yaşar otlağa Baharla birlikde getmek istediyini beyan etmişdi. Gece otağa geldiyinde artıq yerini salıb ,işi ile elaqeli
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç