geleni etdiyi her şey boşuna çıxırdı. Ağrı yaş ile dolan gözlerine sızmış, kiçik çiyinleri üzerine düşen yük onları aşağı doğru endirmiş, bir-birini diden barmaqları eynindeki paltarın eteyini sıxmağa başlamışdı. Yaşar elindeki telefonu qırağa qoydu , nedense ele indice Nazile adlanan qadını buradan qovmaq arzusu keçdi üreyinden ,lakin növbeti an o, özü sağollaşmaq üçün ayağa qalxdı.
-Men de gedim, yoxsa kişi meni de evden qovacaq anam,sağ ol ay Şebnem. Sen de qızım , sağ ol, - deye arxasınca gelen Şebnem xanıma öz ürek sözlerini ve Bahara arzularını davam etdiren Nazile qapıya doğru addımladı. Tek olmalarına baxmayaraq Bahar Yaşarın otaqda olduğunu heç hiss de etmirdi. Sessizlik, telaş ve ağrı...başqa heç ne yox idi onun yanında indi.
Axşam İsgender kişi geldi,hamı bir süfre arxasında yeniden yığışdı. Yemekler yeyildi, boşqablar yuyuldu, sabah barede planlar quruldu, hamı özüne aid işi yerine yetirdi ve nehayet işıqlar söndürülüb ,otaqların qapısı bağlandı. Bahar susurdusa , Yaşar da dinmirdi. Yaşar örtüyü yere salıb ,ele yenice yerine uzanmaq isteyende Baharın sesi uzun müddetdir sessizliye düçar olan otağı doldurdu.
- Bu gece yerde yatmayın, - teeccüb dolu gözler sözlerin sahibine ünvanlanmışdı.
-Soyuqlamısınız, - Bahar ele saf , ele şirin şekilde teklif etmişdi ki, Yaşar her şeyi unudub, sadece olaraq razılaşdı ve yataqda uzandı. Onun uzanması ile Bahar ayağa qalxmağa hazırlaşırdı ,amma Yaşarın bileyinden yapışan eli buna imkan vermedi.
-Getme, - deye pıçıldadı Yaşar, ovsunlayıcı sesi Baharı da razılaşmağa sövq etdi. Astaca erinin yanında,onunla üz-üze , nefes-nefese uzandı. Bahar bu gün bir şeyi deqiq deye bilirdi, o, artıq Senana qarşı heç ne hiss etmirdi. Eger , evveller, onu sevdiyi zamanlarda , Senanın adını eşidende qelbi titreyirdise , daha sonra içinde nifret ocağı qalayıb ,onu yandırırdısa, indi sadece biganelik var idi üreyinde. Bahar Senan haqqında danışılanları eşidende ancaq bir şeyi fikirleşirdi: Yaşara ne deyecekdi? Yaşar ne deyecekdi?

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 11 >>