qadınım! deyerek gecemize şahidlik eden parlaq ayın işıqları altında özümüzü yuxunun ağuşuna teslim etmişdik...

***
"Evlilik eşqi öldürür" deyiller. Ne qeder de yalnış! Evlendikden sonra eslinde evliliyin eşqi daha da müqeddes etdiyini anladım. Her keçen gün Cavidanla bir-birimize olan sevgimizin nece artdığının şahidi oldum... Ve bir daha anladım ki, bu heyatda esl sevgini, esl eşqi heç ne öldürmür...

***
Bu il evliliyimizin 5-ci ili idi. Keçen zaman erzinde ne Cavidanın, ne de ailesinin mene qarşı heç bir hörmetsizliyi olmamışdı. Eksine Könül xanım meni Mehsetiden ayırmayıb, daima qayğıma qalaraq mene illerdi qaynana-gelin münasibetinde qorxduğum doğruların eslinde yalnış olduğunu sübut etmişdi...

Mehseti de universiteti bitirib ele öz qrup yoldaşı ile aile heyatı qurmuşdu. İkisi de eyni şirketde işleyirdiler ve dünyalar gözeli bir qızları olmuşdu.

Leman ise artıq nişanlı idi. Hem de öz müellimi ile. Sevgi heqiqeten de yaşa baxmır. Araz Lemandan düz 15 yaş böyük idi. Amma simasına baxsan heç o yaşı vermezdin. Anam Lemana ne qeder:
- Yaş ferqiniz çoxdu, biraz düşün! Bele tez qerar verme! dese de Leman Nuh deyib, peyğember dememişdi. Belece iki seven könül birleşmiş ve geleceye ümidle böyük addımlarla addımlamağa başlamışdılar. Men aile quranda Cavidanın qardaşı Nesiminin bir oğlu var idi artıq, bizden sonra daha iki övladı, bir qızı ve bir oğlu da dünyaya göz açmışdı...

Her ne qeder övladsız da xoşbext olmaq olar zenn etsem de keçen zaman eksini sübut etmişdi. Get gede ana olmaq isteyi üreyimi köz edirdi. Cavidanın yanında özümü tox tutsam da menim hesretimi geceler yastığım bilirdi. Amma danışmağa haqqım yox idi. Çünki bu yolu men seçmişdim. Cavidanın ise hem Mehsetinin, hem de Nesiminin uşaqları ile nefes alırdı. Her defe bir yere yığışanda saatlarla onlarla oynayır, nazlarını çekirdi...
Bu da meni mehv edirdi. Hetta bir neçe defe gözleri dolaraq:
- Peri seni de özümle birge bedbextliye sürükledim deyerek peşmançılığını dile getirmişdi. Men

<< 1 ... 11 12 [13] 14 15 ... 18 >>